D & J in Australië

Na 6,5 maand rond gereisd te hebben in Australie was het wel weer tijd voor een nieuwe uitdaging…Taiwan! In ons vliegticket hadden wij een stopover in Taipei ( hoofdstad van Taiwan) dus een weekje Taiwan zien leek ons wel leuk. We hoorden weinig backpackers die er zijn geweest en wij zelf hadden ook totaal nog geen idee van het land. Taiwan is een eiland net zo groot als Nederland en was vroeger een onderdeel van China.
We hadden maar een week de tijd dus besloten we alleen de oostkust van Taiwan te gaan bezichtigen. Op de boot tijdens het zeiltourtje op de whitsunday Eilanden hebben we 3 hele aardige Taiwanese mensen ontmoet die voor ons alle belangrijke dingen in het Taiwanees ( oftewel chinees) op hadden geschreven. Dit was ook wel nodig want het eerste wat ons opviel toen we op het vliegveld in Taipei stonden was dat niemand engels kon spreken! Na veel handgebaren en andere mensen die er bij gehaald moesten worden konden we duidelijk maken dat we een buskaartje naar de stad wilde kopen. In Taipei hebben we gelijk een internationaal hostel kunnen vinden in een soort van flatgebouw op 13 verdiepingen hoog. Er zaten nogal veel chinezen in het hostel die het toch wel beetje vreemd vonden dat wij als blanken daar ook zaten. Dat waren ze even niet gewend omdat Taiwan niet echt een land is waar veel toeristen heengaan.
In Taipei zelf zijn we naar verschillende grote nightmarkets geweest die overal in de stad te vinden zijn. Hier kun je net als in Thailand van alles kopen (kleren, sieraden) maar het meeste wat je ziet is eetkraampjes op straat. Soms walg je van het eten en ruikt het niet echt aantrekkelijk, en dat hebben we ook gemerkt de 1e avond toen we stinkie tofu bestelde. Volgens onze taiwanese vrienden stonk het maar was het erg lekker. Wij hebben het na 1 hap helaas moeten laten staan. Het eten in Taiwan viel over het algemeen een beetje tegen, misschien omdat we de lekkere rijst met kip in Thailand gewend zijn! In Taipei hebben we ook nog het 101 gebouw beklommen. Met de lift dan die ons in 35 seconden naar een hoogte van 510 meter bracht! Jaja het hoogste gebouw van de wereld! Vanaf hier had je prachtig uitzicht over de stad en hebben bijna de wolken aan kunnen raken;)

Oostkust van Taiwan

Na 2 dagen was het tijd om naar het oosten te reizen naar het plaatsje Yilan. Dit konden we per trein doen wat ongeveer 3 uurtjes reizen was. Het metro en treinsysteem is supergoed geregeld in Taiwan. Iedereen staat netjes in een rij te wachten en de treinen komen geen minuut te laat! Daar kan de NS nog wat van leren. Ze werken hier ook niet met treinkaartjes maar met plastic muntjes. In de trein zat iedereen ons aan te kijken of we van Mars kwamen en keken mooi over alle mensen heen.
In Yilan aangekomen was het vinden van een hostel weer niet echt gemakkelijk. Er waren er genoeg maar ze begrepen niet echt wat we wilde. Na een uurtje gelopen te hebben met onze zware backpack en een inmiddels nat shirt werden door een jongen naar een een soort school gebracht gebracht waar we een kamer konden krijgen voor redelijk veel geld. Ook hier hadden we savonds weer genoeg aandacht van de andere mensen (vooral meiden) die ook op deze afdeling sliepen. We waren engels aan het praten met een meisje voor onze kamer en opeens stonden alle deuropeningen vol met kinderen die het wel interessant vonden dat wij er waren. We zijn toen met een paar op de foto geweest en toen ons bedje opgezocht omdat de huismeester het lawaai van gillen en schreeuwen niet zo leuk vond.

Toroko Nationaal Park

Volgende dag stond ons weer een treinreis te wachten naar het stadje Hualien. Hier hebben we de eerste dag een bustour gedaan naar het Toroko nationaal park. Dit nationaal park ligt 100 km boven Hualien en staat bekend om zijn bergen van marmer en limestone. Tussen de hoge rotswanden door stroomt de Taroko gorge ( rivier). We hebben hier een uurtje of 2 met de bus gereden en vooral door veel tunnels die door de bergen heen zijn gegraven. Op een gegeven stapte de hele groep uit de bus om alles van dichtbij te zien. De gids waarschuwde iedereen hierbij uit te kijken voor vallende rotsen. Je zag in het asfalt al heel veel gaten van rotsen die eerder naar beneden gevallen waren en veel rotsblokken op het wegdek zelf. En wat gebeurt er 5 min later… Er vallen een paar rotsblokken naar beneden bijna op een paar mensen die naar beneden aan het kijken waren. Ook wij waren heel dichtbij! De gids schrok zich kapot en iedereen moest in een rij zo dicht mogelijk langs de rotswanden lopen.
Verder op de dag hebben we nog een grote tempel in de bergen bezocht en als afsluiting hebben we gegeten in de winkel van onze gids, die hier allemaal marmere beelden en sieraden verkocht. Hier hebben we een rondleiding gehad en geleerd wat, echt , en wat ,niet echt, marmer is:) Zn vrouw probeerde ons ook nog allerlei marmere armbanden te verkopen, die je zogenaamd energy zouden geven, maar hier trapte we niet in. Al met al een geslaagd dagje.

We hadden nog 1 dag in Hualien en hadden van onze taiwanese vrienden gehoord dat de omgeving harstikke mooi moest zijn. We hebben deze dag daarom ook een motorscooter gehuurd en de omgeving een beetje verkend. We zijn door oude dorpjes en stadjes gereden en door mooie bergweggetjes. We kregen een kaart van het hotel waar we zaten met wat routes die we konden rijden. We zijn eerst 50 km het binnenland ingereden naar het zuiden en kwamen hier vooral veel grote en kleinere tempels tegen langs de weg. Uiteindelijk kwamen we stopten we bij een hot spring waar we eventueel een duikje zouden kunnen nemen. Het was immers 40 graden en de zon begon aardig door ons huid heen te branden! De vrouw vertelde echter dat de hot spring rond de 50 graden was op dat moment dus dat moesten we helaas even overslaan. Op de terugzijn zijn we via de kustweg weer terug gereden. Het verkeer op deze weg was best chaotisch. Je rijd gewoon tussen al het andere verkeer in en vrachtwagens die achter je rijden toeteren en halen je gewoon op de centimeter in. Eind van de dag konden hadden we een lekker smoklaag op ons gezicht zitten van alle uitlaatgassen en stof.

Taipei

De laatste 2 dagen hadden we gepland in Taipei waar we op de zaterdag eens het uitgaansleven wilde meemaken. Savonds kwamen we aan in Taipei en hadden smiddags al vanaf Hualien het toeristencentre laten bellen naar een hostel. Vanaf het station leek dit hostel dichtbij…maar naar 45 min lopen besloten we toch maar een taxi te pakken die ons daar afzette. ( eerst 5 min nodig gehad om t uit te leggen natuurlijk) Savonds gingen we de stad maar eens verkennen en hadden in de lonely planet een paar discotheken gevonden. We hadden een man beneden een winkel ons hotel in het chinees op laten schrijven zodat we dit aan de taxichauffeur konden laten zien zodat hij wist waar we heen moesten. Daarna zijn we naar een club geweest met aardige muziek wel. Maar toch raar om tussen allemaal chinezen te staan. We konden ook maar 1 merk lightbier bestellen wat de hele discotheek dronk. Taiwanese mensen mogen waarschijnlijk niet al te dronken over straat lopen…
Taiwan was een leuke ervaring en hebben veel mooie dingen gezien en het was leuk om te zien hoe de mensen daar leven. Ons echte relaxte leventje begint alleen nu pas in Zuidoost Azie…waar we Thailand, Laos, Vietnam en Cambodja nog gaan bezoeken…
Wat hebben we het toch zwaar….

3 comments

Het zit er op!!! Niet de reis, maar wel in Australie!!

Vanmorgen zijn we nadat we ons eerst verslapen hadden uiteindelijk toch opgepikt bij ons hostel in Sydney. Om 11:40 australische tijd zijn hebben we Australie officieel verlaten. Gelukkig staan er nog bijna 3 maanden op de planning, dus we komen nog niet naar huis.

Rond 19:00 zijn we veilig geland in Taiwan, hier gaan we de komende week verblijven. Vandaag hebben we al onze eerste indrukken opgedaan in deze gigantische stad Taipei. We hebben maar gelijk lekker gegeten in een restaurant en een kijkje genomen bij het hoogste gebouw van de wereld, de Taipei 101. Echt te hoog dat gebouw, wel 509 meter. Moet je voorstellen, 5 keer onze mooie Dom!! Morgen gaan we deze maar eens beklimmen.

Zo jullie zijn weer even op de hoogte, wij gaan nu lekker onze bed in. We hebben weer een lange dag achter de rug. Onze Australische simkaart werkt hier niet meer dus zijn aan het kijken of we een ander nummer kunnen krijgen. De laatste verhalen en foto’s van Australie zullen we snel plaatsen!

2 comments

De laatste weken in Australie waren nu toch echt ingegaan. We zouden nadat we afscheid hadden genomen van de groep van de Everglades naar Brisbane rijden om de auto te gaan verkopen. We waren al eerder deze week in Brisbane geweest en hadden al de nodige adviesjes opgehangen. Nu moesten we alleen nog maar wachten.

Brisbane
In Brisbane hebben we ondanks het vele wachten op een reactie op de auto toch een leuke tijd gehad. Het stappen was erg gezellig en het hostel waar we zaten was ons erg bevallen. Maar Brisbane is een erg dure stad om als backpacker in te wonen. Wij hadden dus maar besloten om de tijd goedkoop door te komen een Wwoof plek te gaan zoeken in de buurt van Brisbane. Dit was zodat we dan toch makkelijk de stad in konden mocht er een reactie op de auto komen. Wij hebben onze wwoof gids open geslagen en gezocht naar een leuke wwoof plek. We kwamen al snel de naam van David en Sue tegen. Na een telefoontje met David kregen we te horen dat we Maandag de 18e van Juni konden beginnen met werken op de boerderij.

Maar eerst hadden we nog een afspraak staan om een boemerang te gaan schilderen. Ja we gingen even terug de handarbeid stoelen in. En het was nog leuk ook. We hebben ruim 3 uur gewerkt aan onze boemarang. En ze zijn natuurlijk heel mooi geworden. Jullie zullen ze snel zien en dan mogen jullie allemaal een bod doen. De hoogste bieder word de gelukkige eigenaar van een originele boemarang uit Australie.

Wwoofen bij David en Sue
Wat is Wwoofen nou? Nou het staat voor: Willing Workers on Organic Farms. Om het kort te houden, als je aan het wwoofen bent moet je 4 uur werken op een boerderij, daarvoor word je niet betaald, maar krijg je eten en onderdak aangeboden. Dit was dus een ideale manier om het geld in onze portomonee te houden.

Nadat we de boemarang hadden gemaakt zijn we gelijk vertrokken naar David en Sue. Het plaatsje waar ze woonden heet Brookfield, ongeveer 20 km uit het centrum van Brisbane. We werden daar opgewacht door David en Sue. Wat ons opviel is dat we echt heel gast vrij binnen gehaald werden. Na een ontmoetings gesprek werden we naar onze kamers gebracht en kregen we een rondleiding door het huis.

Sue was daarna met het avond eten bezig en David heeft ons een stukje van zijn land laten zien. Na het avond eten hebben we nog even een glaasje wijn gedronken en toen werden we alleen gelaten. Sue en David gingen hun kantoor in en wij konden doen en laten wat we wouden in het huis. Wat een vrijheid kregen we daar in een vreemd huis. Wij hebben bij de openhaard een filmpie gekeken en het niet te laat gemaakt, want de komende week moeten we elke dag aan de slag op de boerderij.

Elke ochtend stond om 8 uur het ontbijt klaar. Wij helpte David daarbij, we maakte de koffie en zetten alles klaar op de eettafel. David zorgten ervoor dat we elke ochtend konden genieten van toast met een eitje en spek.

De werkzaamheden bestonden uit allemaal verschillende taken. Elke dag was weer anders. Zo hebben vooral de tuin bijgehouden. Een boom gesnoeit en het gras gemaaid. Maar ook cement gemaakt om een muurtje te gieten. Er moest een stukje straat gemaakt worden en we hebben veel zand en hout verplaatst van het ene punt naar een ander punt. We hebben bamboe gekapt en gelukkig ook weer nieuw bamboe mogen plaatsen.

1 dag kreeg Jeffrey te horen nog een stukje bamboe te kappen, hij dus met David mee naar de plek waar het bamboe gekapt moest worden. Omdat David even een stukje voor wou doen, klom David eerste de ladder in om het punt aan te geven vanaf waar het gekapt kon worden. Nadat hij bijna door het bamboe heen was met zijn zaag viel hij naar beneden, zo’n ongeveer 2 meter hoog stond hij op de ladder. De plek waar hij viel waren al eerder bamboe bomen gekapt, allemaal kortje stompjes dus. Je kan je wel voorstellen wat voor klapper hij heeft gemaakt daar. Zijn brilletje lag ergens tussen de bomen en David zelf bleef maar even liggen en verging van de pijn. David heeft de 3 dagen daarna dat wij daar nog waren dan ook niet echt gemakkelijk gelopen.

Tijdens ons verblijf bij David en Sue hadden we ook een serieuze bieder voor de auto. Een oude man was wel geinteresseerd. Na een testrit wilde hij er wel 2500 dollar voor betalen. Wij helemaal gelukkig naar een bureau waar we de auto konden overschrijven op zijn naam. Maar helaas kregen we te horen dat de auto niet overgeschreven kon worden. Dit is omdat wij een NSW nummerplaat hadden en we de auto probeerde te verkopen in QLD. De auto moest hiervoor eerst gekeurd worden in QLD. Wij dus de volgende dag naar een garage voor een keuring. Maar helaas, we kregen te horen dat de kosten meer dan 1200 dollar zouden zijn als we door de keuring heen wilde komen. Wij baalde natuurlijk en zijn dit nieuws gaan vertellen aan die ouwe man.

Omdat we nog wel 10 maanden gekeurd waren in NSW besloten we eerder te vertrekken bij de Wwoof plek en ons te verplaatsen naar Byron Bay. Daar zouden we de auto zonder keuring kunnen verkopen. Nadat we afscheid hadden genomen van David en Sue hebben we onze reis voort gezet naar Surfers paradise.

Surfers paradise 
Surfers Paradise stond bij ons bekend als plaatsje waar veel gefeest word en iedereen over dag lekker het strand op duikt om een beetje te bakken in de zon of de hele dag te surfen op de golven.

Helaas is het al winter nu in Australie en was dit voor ons niet het geval. Niet dat het heel koud is, maar om nou te gaan zonnen op het strand is wel iets te veel van het goede. Maar naar een wandeling door de stad en het strand hadden we wel zin in een feestje.

Vanuit het hostel werd een hostel party avond georganiseerd. En daar hebben we ons dan ook maar voor ingeschreven. De gehele avond hebben we 1 groot feest gehad met zo’n 150 andere backpackers. We werden door een Crew van club naar club gebracht. En daar werden natuurlijk de nodige drankjes gedronken. Kortom Surfers was zeer geslaagd voor ons. Wel zijn we de volgende ochtend gelijk weer vertrokken, want Harry moest moest toch echtverkocht worden in Byron Bay. Maar voordat we naar byron zouden gaan namen we eerst even een kijkje in Nimbin.

Byron Bay
Voordat we naar Byron Bay gingen hebben we nog een kort bezoek gebracht aan Nimbin. Dit kleine stadje word hier ook wel het Hippie Stadje genoemd. Het is maar een klein straatje waar de meeste mensen nog lopen in kledij van de hippie tijd. Dit was wel ff geinig om te zien. In de lokale kroeg gingen de vrouwen helemaal uit hun dak, er trad hier een swingend hippie bandje op.

Aangekomen in Byron Bay hebben we gelijk maar alle hostels afgelopen om een te Koop advertensie op te hangen op de borden die daarvoor bestemd zijn. En nu was het afwachten of we een reactie zouden krijgen.

Byron Bay staat net zoals Surfers bekend om zijn mooie stranden en grote uitgaansleven. Maar we houden het er maar op dat het weer dat niet toe liet. Want het uitgaansleven kon je vergelijken met een feesie van de Mavo/Havo. En het strand, mm ja die hebben we niet gezien. Dit kwam omdat het 2 dagen achtereen aan het regenen was.

We kregen we de 2 dag hadden we de auto op een parkeer terrein gezet bij de supermarkt (woolworth), en vrijwel gelijk kregen we een telefoontje van een ierse backpacker. Hij was wel geinteresseerd in de auto en wilde de dag erna komen om een proef rit te maken. Wij natuurlijk helemaal blij, maar we wisten ook dat we niet te veel moesten verwachten. Anders kon het alleen maar tegen vallen als hij de auto niet zou kopen.

De volgende dag hadden we om 13:00 een afspraak staan met deze jongen. Het werd wel iets later, maar naar een proefrit was deze jongen helemaal verkocht aan Harry. We hebben al het papierwerk ingevuld en de auto was dan eindelijk verkocht. 1700 dollar hebben we uiteindelijk voor Harry gekregen. Dit is 100 dollar meer dan dat wij ervoor betaald hadden. Niet slecht dus!!!

En ja daar stonden we dan met al onze bagage op het parkeer terrein. Na 5 maanden een auto onder onze kont gehad te hebben, waren we nu voor onze gevoel echt dakloos. Ieder met onze backpack en een extra tas vol met spullen zijn we maar opzoek gegaan naar een Hostel.

maar ja wat moesten we nu, Australie is heel erg duur en het geld raakt echt op. We hebben dus gelijk maar gesloten Australie eerder te verlaten dan gepland. We hebben nadat de auto verkocht was gelijk contact opgenomen met China Airlines en onze vlucht veranderd. 2 juli zouden we nu wegvliegen. We hadden dus nog maar 5 dagen tegaan in Aussie.

Dennis is dezelfde avond vertrokken naar Sydney, dit is omdat hij voordat hij Australie zou verlaten nog een afspraak had met Christina (Christina hadden we in Alice Springs en Darwin al eerder ontmoet). Christina werkt in Barthurst als nanny, dus er stond nog een hele reis voor Dennis te wachten. Met de bus naar Sydney en dan met de trein en bus naar Barthurst. Het was goed koud daar, onderweg naar dit kleine dorpje lag er zelfs sneeuw in de weilanden. Dennis is hier 3 dagen gebleven op een gigantisch mooie boerderij met 2000 hectare grond. Na 3 super leuke dagen met Christina en de kinderen stond de terug reis weer op de planning.

Sydney
Jeffrey heeft in Byron Bay gezeten tot vrijdag avond. Die avond heeft hij de bus naar Sydney gepakt waar we elkaar weer zouden treffen. Dit was de eerste keer in onze trip dat we niet samen reisde. Maar de voorlaatste avond in Sydney zouden we er dan nog even een groot feest van gaan maken.

Die avond hebben we ons eerste ingeschreven voor een Poker wedstrijd. Dit bleek bij het inschrijven de finale te zijn van de regio, maar we konden ons inkopen voor 20 dollar. Dit hebben we dan maar ook gedaan, we konden immers 500 dollar winnen als 1 van ons zou winnen. Helaas lag het geluk niet aan onze kant deze avond. Daarna zijn we de stad in gegaan met wat mensen van het hostel.

De laatst dag in Sydney hebben we onze backpacks klaargemaakt voor de lange vlucht naar Azie en ’s avonds toch maar weer een biertje gepakt in de kroeg op de hoek. De bedoeling was om het bij 1 biertje te houden, maar ook de laatste dag van onze reis in Australie is dit weer niet gelukt.

De volgende ochtend zouden we om 9 uur klaar moeten staan om opgehaald te worden door de airport taxi. Maar wat denken jullie wat………. we hadden ons verslapen!!! Wij dus maar snel een douche gepakt en de volgende airport taxi gepakt.

Australie zit er echt op nu. 6 1/2 maand samen op reis. Een tijd die we nooit meer zullen vergeten. We hebben het vliegtuig gepakt en zijn vertrokken naar Taiwan. Op naar een nieuw avontuur, nieuwe ervaringen en nog meer verhalen voor jullie!!!

 

No comments

Onze laatste gezamelijke tour stond alweer op de planning. Deze tour zal ons gaan brengen naar de Noosa Everglades. 3 dagen stonden gepland en we hadden er weer veel zin in. De Everglades is een groot nationaal park ten noorden van Brisbane. In het park konden we gaan kayaken over heel donker water wat schitterd als een spiegel en we zouden hier een tocht gaan maken naar een grote zandduin!

Dag 1
Om 7:45 stonden we klaar met onze bagage voor 3 dagen kayaken. Een slaapzak, wat kleren (niet te veel want na onze ervaringen van Whitsunday en Fraser wisten we toch wel dat we ons niet vaak zouden wisselen van kleren), eten voor de ochtend en avond en 2 zakken goon (wijn) hadden we bij ons. Hiermee zouden we de 3 dagen wel door moeten komen. We zijn met Harry de bus van de organisatie gevolgd naar een verzamelplaats waar we onze kampeer benodigdheden kregen en een kleine instructie voor de komende dagen.

Vanuit hier gingen we met een busje naar een boot taxi die ons naar het startpunt van de kayaktour zou brengen. Maar omdat de bus volzat moesten wij even wachten, de chauffeur zou de eerste groep eerst wegbrengen en dan later weer terug komen om ons op te halen. Maar goed ook dat wij even moesten wachten, want op dat moment kwamen er 4 kangaroes langs gehuppeld. Ja en nu zullen jullie wel denken, die hebben jullie toch wel genoeg gezien. Dat is ook wel zo, maar toen we goed keken zagen we dat 1 kangaroe een kleine baby in zijn buidel had. En dat hadden we nog niet eerder gezien. Wij helemaal gelukkig weer!!

Uiteindelijk zijn we met het busje naar de water taxi gereden. Alle spullen moesten vanuit de aanhanger overgeladen worden naar de boot, gelukkig waren we met 14 man dus de klus was zo geklaard. De boot taxi bracht ons in 20 min naar de start plaats van het nationaal park. Hier kregen we de laatste instructies voordat we de kayak vol konden laden. De tent, kleren, kookspullen en ons eten ging allemaal mee de kayak in. Uiteindelijk waren we met 7 volgeladen kayaks klaar om onze over te gaan geven aan de natuur.

We zouden de eerste dag 6 km moeten kayaken naar een kampeer plaats. Wij vertrokken als 1 van de laastste, niet omdat we zo sloom waren met inpakken, maar omdat we vermoeden dat er een hoop te lachen zou zijn bij 1 van de kayaks. En dat was ook zo. De kayak voor ons zat namelijk Harry uit Zweden. Harry is een jonge die vanaf het begin alles 3 keer vroeg aan de leiding en alles 4 keer controleerde. Hij kwam gewoon een beetje onhandig over. Dat bleek ook wel!! Hij zat samen met een meisje uit Hong Kong in de kayak dus hij ging achterin zitten. De mannen zijn toch meestal aan het stuur he!! Het begon al bij het instappen in de kayak. We moesten de nodige hints geven voordat hij eindelijk op zijn kont zat. Ging maar allemaal net goed voordat hij overboord zou gaan. We legde hem even uit hoe de kayak werkte en hij leek het te snappen. Harry begint dus met het peddelen en we weten niet wat hij deed, maar het leek er niet op dat hij peddelde. Wij dus weer proberen uit te leggen hoe het werkt. Na een minuut of 5 zat Harry met zijn neus de hele verkeerd kant uit en wist dus ook echt niet meer hoe hij moest keren. Ze belande in het riet aan de andere kant van de opstap plaats. Ooh wat moesten we lachen!! Uiteindelijk kwamen ze toch weer terug bij de opstapplaats, het punt waar het nu ongveer al 15 min geleden begon!! Ze besloten om maar te verwisselen van stuurman. Dit bleek al gauw een stuk beter te gaan. Ze gingen de juiste kant op en wij konden eindeijk onze rit beginnen. We zijn nog een hele tijd bij ze gebleven, want ja we wilden ze ook niet alleen achter laten op de Noosa River. Maar Harry prate meer dan da hij peddelde. Hij zat letterlijk achterover in zijn kayak en liet het meisje al het werk doen. Na 4 keer een opmerking hier over gemaakt te hebben gaf Harry aan dat hij die grap nu wel gehoord had en het nu niet meer leuk vond!! We hebben toen maar besloten om lekker door te peddelen en op zoek te gaan naar de andere van de groep.

De Noosa river is echt gigantisch mooi, het water is heel donker maar heeel erg vlak. Het water lijkt dan ook een grote spiegel. De bomen waren gewoon soms nog mooier in het water dan op het land. Heel apart!! Na ruim 2 uur over de rivier en een meer gepeddeld te hebben kwamen we aan bij de kamping. Hier hebben we de kayak op het land gesleept en de tent opgezet. Toen iedereen gereed was hebben we met een groepje van 7 de omgeving verkend. gewoon een beetje rond gelopen en kijken wat er allemaal te zien was. Helaas zagen we niet meer dan een paar kangaroes rond huppelen op het veld. Wij dus maar terug naar de tent om te beginnen met de goon. Even gezellig kennis maken met de groep. Het is rond 6 uur donker op het moment in Australie dus we moesten niet te laat beginnen met het eten. Mislukt haha.. Iedereen dus in het donker met een kamping kook stelletje voor de tent. Gelukkig is dat na de hand natuurlijk veel leuker dan in het licht koken, want al dat geklungel van iedereen maakt de sfeer er wel leuker op. Nadat de eerste zak wijn op was de eerste avond heeft iedereen zijn tentje opgezocht. De volgende ochtend zouden alle vroeg ons bed uit moeten!! Er staat dan namelijk een wandeling van 14km op de planning!!

Dag 2

Deze dag moesten we vroeg de veren uit, want er stond een flinke tour op de planning. Totaal 12km kayaken en 14 km wandelen. Om dit tripje op 1 dag te kunnen doen, moesten we voor 8 uur in de kayak zitten, anders zouden we in het donker de weg naar huis moesten zoeken. Wij dus met z’n alle vroeg eruit en voor 8 uur zaten we in de kayak. We zouden eerst 6 km moeten kayaken over de Noosa River voordat we zouden aankomen bij het startpunt van de wandeltocht.

Na natuurlijk weer een hele mooie rit over de river kwamen we aan bij het startpunt. Hier hebben we kayaks veilig op het land gesleept en zijn we begonnen aan de tocht. In totaal waren we nu met 9 mensen die met ons meeliepen. De tocht zal ons in eerste instantie leiden naar een grote zand heuvel (Sandpatch). Om hier te komen hebben we ongeveer 6 km moeten lopen door het nationaal park. Het uitzicht op het de heuvel was echt fantastisch. Over waar we keken was zand te zien. En vanaf deze heuvel keken we uit over een heel groot gedeelte van het park. Hier hebben we met z’n alle lekker gegeten en wat gedronken. Door de wind, wat het erg koud maakte hebben de stop niet al te lang gemaakt. We zijn aan de andere kant van de heuvel via het zand naar beneden gelopen. Hier zouden we een pad moeten tegenkomen die ons door het bos naar de zee zal leiden. Dit na ongeveer 1 km kwamen we aan bij het strand. Dit strand was leuk om te zien, maar helaas niet heel erg bijzonder. Al waren er mensen in de groep die het helemaal geweldig vonden. De terug reis naar de kayaks was een stuk makklijker, alleen het eerste stuk van de zee naar de top van de zandheuvel was erg zwaar. De rest was voornamelijk dalen.

Nu moesten we alleen nog maar de 6 km terug kayaken naar de tenten. Het bleef mooi die rivier, maar we waren blij toen we weer voet aan wal zetten. Na deze lange dag hebben we lekker met z’n alle gegeten en de laatste wijn opgedronken. De volgende dag zouden we terug gaan naar het startpunt van de tour. 

Dag 3

Alweer moesten we ’s ochtens vroeg uit de veren. De tenten moesten ingepakt worden en alle kampeer spullen moesten weer ingepakt worden in de kayaks. Omdat we voor 9:45 terug moesten zijn bij het startpunt zaten we dus weer vroeg in de kayak. Iedereen was redelijk op tijd terug en de tour zat er bijna weer op. Het wachten was op de boot taxi. Deze stond wel al klaar maar we moesten deze nog volladen met spullen van de tour. Terug aan het vast land hebben we alles schoongemaakt en afscheid genomen van de groep. De Noosa Everglades tour zat er weer op. Dit zou tevens onze laatste tour zijn in Australie. We konden ons nu volledig instellen op de verkoop van de auto!!!

No comments

Na de Whitsundays stond ons nog een ander leuk tourtje te wachten, namelijk Fraser Island! Fraser Island is het grootste zandeiland van de wereld en is 122 km lang en 25 breed. Vanaf Rainbow Beach zouden we met de ferry vertekken richting Fraser. In Rainbow beach hadden we een gratis overnachting in een hostel wat aangesloten zat bij de reisorganisatie waarbij we geboekt hadden. Er was echter pas over 2 dagen plek. Dit kwam ons eigenlijk goed uit omdat we ook nog een ticket hadden om te kajakken met dolfijnen hier. Dit konden we dus mooi de volgende dag doen!
Alle vrouwen en mannen werden gemengd ingedeeld in de kajakken. Vanaf het strand gingen we vervolgens met een stuk of 20 kajakken de zee op totdat we na een paar honderd meter stopte. Alle kajakken moesten bij elkaar blijven om de dolfijnen niet op te jagen. 5 min later zagen we de eerste dolfijnen voorbij zwemmen. We probeerde steeds dichterbij te komen maar de dolfijnen bleven toch de meeste tijd op afstand. We hebben hier 2 groepen dolfijnen gezien en af en toe sprong flipper ook ff uit het water!
De dolfijnen waren net zo nieuwsgierig als ons dus later hebben we ze nog wel aardig dichtbij gezien nog!

Fraser Island 

Dezelfde dag nog hadden we een briefing gehad over Fraser island met een video over het eiland. Hier lieten ze alle hotspots zien waar we zeker moesten gaan en wat algemene informatie over het eiland. We werden ingedeeld in 2 groepen van 8 personen met ieder een eigen jeep. We zouden de komende 3 dagen met een Schots stel, 1 duits meisje, 2 zweedse jongens en een engels meisje in een jeep zitten. We moesten zelf voor het eten zorgen dus savonds zijn we naar de supermarkt gegaan om bier en eten in te slaan.

Sochtends om 8 uur moesten we verzamelen bij het hostel en werden de jeeps ingeladen. Boven op het dak hadden we genoeg ruimte om alle tassen en campingspullen op te laden. Ook hadden we een grote Ijsbox waar we al het bier en eten in konden bewaren. Met de ferry is het vanaf Rainbow beach maar 10 min met de ferry. Het strand op fraser is de snelweg waar je 80 mag rijden en het binnenland heeft alleen zandwegen. We zijn gelijk het binnenland ingereden tot Eurong wat het eerstvolgende dorpje was. Vanaf hier moesten we het strand op en zijn doorgereden naar een bekend meer (weten ff de naam niet meer) Op het strand passeerde we nog onze eerste dingo die hard wegrende toen we hem passeerde. Het meer waar we aankwamen schijnt heel mooi te zijn met een strak blauwe hemel. Wij hadden echter veel bewolking en af en toe regen. We hebben er nog wel even gezwommen en zijn toen verder gereden. Omdat we voor het donker onze tenten op wilde zetten besloten we gelijk naar de campingplaats te rijden waar we zouden gaan overnachten. De tenten van de andere groep stonden er ook al. 10 min rijden hiervandaan was een BBQ plaats waar we konden eten en het vlees konden bakken. Het was inmiddels al donker en er was maar 1 kookplaats die werkte. Koken ging dus niet echt makkelijk maar hebben uiteindelijk allemaal lekker gegeten (braadworsten met brood) Hier zagen we ook een paar nieuwsgierige dingo’s, die ook wel zin hadden in een worstje en steeds probeerde dichterbij te komen. We werden al nadrukkelijk gewaarschuwd de dingo’s zeker niet te voeren en geen eten achter te laten, omdat ze anders agressief kunnen reageren en je kunnen aanvallen. De dingo’s die wij gezien hebben waren heel schuw en zo weer weg. Eentje die we op het strand zagen wilde zelfs met ons spelen. Alleen als we even een stop moesten maken om te plassen in de duinen waren we op ons hoede! Na het eten zijn we weer teruggereden in het donker naar ons campingplaats. We waren hier met 2 groepen bij elkaar en voor iedereen van de groep hadden we maskers gekocht. Iedereen was lekker in zn hum en hebben t deze avond ook erg laat gemaakt. Om 9 uur savonds moet t helemaal stil zijn en iedereen was om 12 uur nog aan t schreeuwen en aan het zingen! De volgende dag werd iedereen om 9 uur wakker gemaakt door 2 boswachters die ons het leuke nieuws vertelde dat iedereen een boete van 50 dollar zou krijgen, omdat het savonds na 9 uur stil moest zijn. Uiteindelijk hadden maar 4 mensen hun ID bij zich dus 2 boetes per auto. Maar voor een gezellige avond hadden we dat wel over!

De 2e dag wilden we een beetje vaart maken en besloten daarom helemaal door te rijden over het strand tot het noordelijkste punt, de Indian Head. Hier zouden we eind van de dag ook onze tenten op gaan zetten op het strand. Rijden op het strand kon af en toe best gevaarlijk zijn en moesten daarom goed opletten. Vanaf het land stromen namelijk vaak rivieren over het zee richting zee. Vanaf een afstand zie je vaak niet hoe diep deze kanalen zijn. Voordat we weggingen werden ons al wat foto’s van jeeps laten zien die te hard hierin waren gereden total loss waren. Tijdens het ristje over het strand kwamen we verschillende leuke dingen tegen. Als eerst kwamen we langs Eli Creek. Dit is een grote brede rivier die dus vanaf het land naar de zee stroomt. In de loop van de jaren is hier bebossing langs gegroeid wat het een beetje tot een regenwoud maakt.

Tijdens het rijden hadden we superveel lol achterin de jeep en hadden onze eigen gitaarist, Andy uit Schotland. Hij had een klein gitaartje bij zich en zingen kon die ook als de beste! Een stuk verder kwamen we een oud gezonken schip tegen, ook wel het mahoon ship genoemd. Dit schip is 90 jaar geleden geschonken op zee en hier aangespoeld. Aan het eind van de dag kwamen we aan bij Indian Head. Dit is een grote rots die we tot op de top beklommen hebben. Vanaf hier hebben we haaien en stingrays in de zee zien zwemmen. Normaal gesproken zwemmen er ook dolfijnen en schildpadden maar die hebben we helaas niet gezien.

Kamperen op het strand was ook weer een hele andere ervaring. Savonds in het donker hadden we de tenten opgezet en de 2 jeeps dicht tegen elkaar gezet zodat we een zeil ertussen konden spannen. Dit was savonds wel nodig want helemaal droog hielden we het niet. We hebben hier pasta gegeten met gehakt, al was het net of je pure zand zat te eten. In alles wat we dronken of aten zat zand! Savonds hebben we uiteraard weer een feestje gehad en mochten hier gelukkig wel tot in de late uurtjes geluid maken! Andy had uiteraard weer zn gitaar bezig en was weer volop aan het zingen! Tussen het zingen hebben we gepokert en dronken we ons glaasje guum erbij! ( Abbies woord voor goedkope wijn)

Volgende dag MOESTEN we om 7 uur sochtends van het strand af zijn was ons verteld ivm met eb en vloed. We kregen alleen de jeep niet meer gestart! Omdat we de avond ervoor iets teveel stroom van de lamp uit de accu hadden gehaald was die net te leeg om te starten. Na 2 uur wachten kwam er dan eindelijk een andere jeep langs die ons heeft kunnen helpen. Sochtends vroeg hebben we nog wel walvissen gezien in de zee (walvissenseizoen). Af en toe zag je een dikke staart op het water slaan en een waterfontein het water uitsproeien. Nadat de auto gemaakt was hadden we nog een spot waar je zeker naar toe wilde! Omdat het de 2e dag het meeste gedeelte van de dag regende besloten we de laatste dag langs Lake MC Kenzie te gaan. Dit is het mooiste meer wat er op Fraser Island te zien is. En voor ons denk ik wel 1 van de mooiste meren van Australie! Dit is een helderblauw meer, met witte stranden en eromheen groen regenwoud. Hier hebben we ook nog even gezwommen en zelfs nog even in het zonnetje kunnen liggen! De terugweg hebben we helemaal over het strand terug gereden. Bij elke jeep die we inhaalde op het strand liet Andy nog ff door het raam zn witte billen zien…leuk leuk! en kwamen uiteindelijk om 4 uur smiddags aan bij de ferry….
Bij het autobedrijf werd alles van de auto nog even gecontroleerd op schade enz. Ook moesten we hier nog even alle borden en pannen afwassen waar nog steeds aangekoekte etensresten op zaten van 3 dagen en erg veel zand! Savonds hebben we nog wat gedronken met zn allen in het hostel en de volgende dag stond ons weer een autoreisje te wachten naar het kleine plaatsje 1770……

No comments