D & J in Australië

Het is zover…..Ons tripje zit er bijna op!! Vanacht zullen we terugvliegen naar Nederland!
De afgelopen 4 weken hebben we vooral rustig aan gedaan en voornamelijk ECHT vakantie gevierd! In Bangkok hebben we Trees en Nico ( pa van Den) ontmoet waar we vervolgens samen op het eiland Koh Samui bijna 2 weken lang een erg leuke tijd hebben gehad! Hier hebben we lekker bijgepraat en de meeste van de dagen lagen we bij het hotel lekker op het strand te bakken.
We hebben Trees en Nico ook nog een dagje meegenomen op een speedboot richting het eilandje Koh Tao waar we gesnorkelt hebben. Dit was een gebied met 2 eilanden die elkaar verbonden met alleen een wit bounty strand. De zee was hier superhelder met honderden vissen in allerlei kleuren! Voor de rest was het hier savonds gezellig eten en drinken in een lange winkelstraat vol met restaurants en barren, speelde we wat pool of keken we Engels voetbal!

De laatste paar dagen hebben we gezeten op Phuket en Koh Phi Phi. Dit laatste eiland is door de tsunamie helemaal weggevaagd. Veel is al opgebouwd maar ze zijn nog steeds aan het bouwen. Het eiland zelf is super relax, leuke barren, restaurantjes en een perfect duiklocatie! We hebben hier schildpadden, haaien en andere soorten vissen gezien die we negens anders gezien hadden. Ons dagpatroon op Koh Phi Phi was slapen, internetten, eten, playstation, eventueel weer wat eten, relaxen, en de kroeg in, 4 dagen lang.

Vanaf Phi Phi zijn we met de boot naar Phuket vertrokken waar we nog dezelfde dag Wim en Elles gingen ontmoeten! We zijn gelijk in een barretje gaan zitten en hebben tot in de late uurtjes lekker bijgekletst, en waren we ook weer helemaal op de hoogte van alle ontwikkelingen in Nederland! Na 3 uurtjes moesten we wel vast even betalen omdat iedereen een beetje in paniek was door het tsunamie alarm. Sommige mensen schenen de berg op te rennen.
De dag erna hebben we de hele dag op het strand gelegen en was het supermooi weer. De 3 dagen erna waren iets minder met alleen maar regen eigenlijk, maarja de zon kan niet altijd schijnen. Afgelopen maandag zaten we na 10 uur gewacht te hebben op het vliegveld met klamme handjes in het vliegtuig van 12GO richting Bangkok. Een dag eerder was van deze maatschappij een vliegtuig neergestort, dus wij dachten gelijk dat hebben wij weer! Kans 1 op een miljard! Maar uiteindelijk een prima vlucht gehad!

Nu zitten we dus met zn allen in Bangkok, ons laatste dagje vakantie, en verheugen we ons er echt weer op naar huis te gaan! Morgen zullen we om half 10 sochtends aankomen op schiphol in ons korte broek met slippers dus hopen dat het in Nederland ook minimaal 25 graden is!!!

Bedankt voor alle reacties en interesse…en kunnen niet wachten totdat we iedereen weer zien!!! Tot snel allemaal!!

Groetjes D&J

De busreis van Laos naar Vietnam is wel 1 van de ergste busreizen geweest. In Thakhek zou onze bus om 9 uur arriveren die ons naar de grens bracht en vanaf de grens naar Hue ( Vietnam). Dit was een local bus, dus zonder airco, halve kapotte stoelen enz. Dit vonden we niet zo probleem, we waren allang blij want hadden in ieder geval genoeg beenruimte wat in de meeste bussen niet het geval is. Het probleem was dat de bus om de 10 min stopte om vervolgens de hele halve bus vol te laden met zakken houtskool en andere spullen. Eerst werd de achterste kant volgeladen,toen de laadruimtes en toen die helemaal volbepakt gingen de zakken het dak op. Na 2 uurtjes hadden we daarom ook een aardige smoklaag op ons gezicht en onze shirtjes waren ook niet wit meer…
Na wat geslagen te hebben kwamen we om 6 uur sochtends aan bij de grens van vietnam. Er kwam een jongen de bus inlopen en vroeg om ons paspoort en later vroeg hij om geld. Wij vonden dit een beetje vreemd en normaal geproken betaal je geld als je een land uitgaat. Hij zou voor ons een stempel regelen. We hebben hier een uur gewacht en zagen dat ook andere mannetjes van andere bussen paspoorten inzamelden. Een andere vietnameze man vertelde ons echter in half engels steeds dat we geen geld hoefde te betalen. De sfeer werd er niet beter op en zijn toen zelf naar het grenskantoortje gelopen naar de man met onze paspoorten en hebben het geld teruggevraagd. Bij dit kantoortje stond misschien wel 200 man die allemaal zo snel mogelijk geholpen wilden worden. Alle loopmannetjes probeerde hun stapeltje paspoorten zo ver mogelijk in het kantoortje neer te leggen in de hoop dat de officier dat eerst behandelde. Uiteindelijk hielp zo’n vietnamees mannetje ons als een van de eerste aan een stempel en zijn toen gelijk weggelopen. Na ongeveer 4 uur verder konden we eindelijk Laos verlaten en moesten toen nog een stempel krijgen om Vietnam in te komen. Hier hebben we gemerkt dat ze het niet echt op blanke mensen hebben. De vietnameze man van het kantoortje geloofde dat wij dat waren op onze paspoorten. Geen stempel zei die. Maar na ons grondig bestudeerd te hebben kregen we toch een stempel. Wij hadden in Laos ons Visa al geregeld maar als je die aan de grens moet regelen kan dat best vermoeiend en lastig zijn. 

Hue
In Vietnam werden alle zakken houtskool natuurlijk nog even allemaal uitgeladen waar we op moesten wachten, maar al met al kwamen we na 16 uur aan in Hue. In Hue hebben we 4 nachten doorgebracht en hebben hier een stadstour gedaan. We hebben hier veel oude stenen koningstempels gezien. Wat mooi is is dat alles nog in oude staat is gebleven, maar dat duurt niet lang meer.. De meeste tempels staan al vanaf het jaar 1200 en zijn amper onderhouden of gerenoveerd. 1 tempel is in de oorlog ook flink verwoest door bommen. De hele stad Hue is in de vietnamoorlog flink gebombardeerd door de Amerikanen. Maar wat eigenlijk raar is is dat de Thaise mensen zelf hier erg pro Amerikaans zijn. We zaten de laatste dag in een fietstaxi en die man was helemaal enthousiast over Amerika!

Na Hue zijn we doorgereist naar Danang waar we 1 dag naar strand geweest zijn. Dit strand werd 50 jaar geleden bekend door de eerste Amerikanen die hier op verlof heengingen. Het is n heel mooi lang strand maar er is totaal geen toerisme wat een beetje jammer was.

Dag erna zijn we met de bus richting Hoi an vertrokken waar we 3 nachten gebleven zijn. Dit is een wat kleiner dorpje met een aantal restaurantje en barretjes langs de rivier. Savonds is het er erg gezellig. Dit dorpje staat ook bekend om zn velen kledingwinkels. Dennis heeft hier een pak op maat laten maken voor ongeveer 40 euro, geen geld dus! Verder hebben we hier een tourtje gedaan naar Reunie’s, oude stenen tempels. Dit was echter een grote teleurstelling! Het enige wat nog overeind stond was een hoopje stenen en we moesten dan zelf ongeveer verzinnen hoe het er misschien uit zag 700 jaar geleden. De gids probeerde ons wel van alles te vertellen, maar denk dat niemand hem verstaan heeft in het engels wat hij uitkraamde.

Vanaf Hoi an hadden we snachts een busreis richting Nah Trang. We waren alleen nog geen 5 min onderweg toen we een keiharde klap hoorde en de bus dus over een scooter gereden was. De man op de scooter raakte waarschijnlijk uit balans, kwam onder het wiel terecht en was op slag dood. De buschauffeur ging gelijk kijken en liep met zn handen op zn hoofd weg. We hebben hier uiteindelijk 4 uur moeten wachten totdat de weg vrij gemaakt was en er een andere bus was. Op een gegeven moment werd de sfeer er ook niet beter op en liepen er honderden mensen (vooral familie) te schreeuwen en gillen. Voor hetzelfde geld keerde iedereen zich tegen ons, de toeristen, maar dat gebeurde gelukkig niet.

Sochtends kwamen we aan in Nah Trang, een grote stad aan de kust met een mooi lang breed strand. Als de zon schijnt gaan alle strandtentjes open en kan het hier best gezellig zijn. We hadden alleen niet zo best weer dus hebben in de 4 dagen hier geen 1 keer op t strand gelegen. We hebben hier wel 2 duiken gemaakt vlakbij een eiland 1,5 uur vanaf Nah Trang. Dit viel alleen heel erg tegen maar voor 18 euro 2x duiken konden we eigenlijk niet overslaan!

De laatste week in Vietnam hebben we doorgebracht in Saigon! We zijn hier naar het oorlogsmuseum geweest waar ze een hoop over de vietnamoorlog laten zien. Foto’s, Video’s, oude oorlogsmaterialen zoals tanks en geweren. Heel interessant en indrukwekkend om te zien. Ook hebben we het oude parlementsgebouw bezocht, waar alle ministers en de president verbleven. Aan het eind van de oorlog is dit gebouw als eerste binnengevallen door de vietcong tanks en dat was ook gelijk het einde van de oorlog!

Ook hebben we 30 km vanaf Saigon een tourtje gedaan naar de ondergrondse tunnels diemin de oorlog gebruikt werden door de vietcong. Veel tunnels zijn platgebombeerd door de amerikanen maar een aantal tunnels waren open gesteld voor publiek. We zijn met moeite een 30 meter lange tunnel doorgekomen! Voor die vietnamese mannetjes is het een eitje maar voor ons is het bijna onmogelijk. De tunnels zijn misschien 70 cm hoog en het is er bloedheet binnen.
Verder liet de gids ons veel boobytraps zien die door de vietcong gebruikt werden. En veel daarvan waren geen pretje voor de Amerikanen, zie foto’s. Als laatste werden we door de gids naar een schietveld gebracht. Hier hebben we allebei met een M16 machinegeweer geschoten!

Voor de rest hebben we het in Saigon rustig aan gedaan. We zijn hier een week gebleven in een gezellige backpackersstraat en hadden na een paar dagen ons eigen stamkroegje. Een perfecte plek om te relaxen en zo weinig mogelijk te doen. Hier kwamen we ook een nederlandse jongen tegen die we in Melbourne ontmoet hadden en waar we elke dag dus wel een biertje mee dronken en een potje pool speelde. 
Savonds zag je geregeld kleine kinderen over straat lopen die kauwgom probeerde te verkopen. Een klein meisje van 12 jaar kwam elke dag in die kroeg en als we van haar verloorden met pool moesten we kauwgom kopen. Dat meisje was harstikke goed dus de meeste keren verloren we! Op een gegeven moment kochten we niks meer maar gaven we gewoon geld in de hoop dat ze het voor haarzelf hield. Het meisje wat achter de bar stond 16 uur per dag, 7 dagen in de week verdiende 900000 Dong per maand, omgerekend 40 euro. Dat is precies het bedrag wat wij in 2 of 3 dagen uitgaven daar. Nederland is dan toch niet zo verkeerd!
 

Vanuit Sydney wensen wij jullie allemaal een fantastisch en heel gezond nieuw jaar.

Vanuit Sydney willen wij jullie allemaal een hele goede kerst toewensen..
We lijken heel ver weg maar zullen aan jullie denken!!

Wij zullen de kerst dit jaar heel anders beleven..
Het zal wat warmer zijn dan in Nederland..
Sneeuw zal er niet vallen met 35 graden..
En we zullen denken we gaan BBQ in plaats van de gourmet..

Maar ondanks dat gaan we er wel 1 groot feest van maken..
En we hopen dat het in Nederland net zo’n groot feest gaat worden..

DJNoWorries

Hallo lieve mensen,

Eindelijk zitten we hier dan..In Bangkok!!
Nadat een hele horde mensen ons gedag had gezegd op schiphol, zijn wij het vliegtuig ingestapt. Na een lange vliegreis van 12 uur kwamen we aan op Bangkok Airport. De reis zelf viel heel erg mee. We konden een stukje wandelen en eten wat we wilden.

Op Bangkok airport hebben we als eerst even wat gegeten. Daarna snel een taxi gezocht om te vervoeren naar het bus station in Bangkok. Het verkeer in Bangkok is echt niet normaal. Zij rijden hier zig zaggend door elkaar, brommers fietsers, tuk tukkies, bussen..en toch gaat t steeds net goed! Af en toe zit echt je hart in je keel! Uiteindelijk zijn we veilig aangekomen in … waar we alvast een busticket gekocht hebben voor morgen 3 dec 21.00 om richting Mae sot te vertrekken. We zullen hier om 5 uur sochtends aankomen en Ton zal ons daar op het busstation oppikken.

Het viel ons hier op dat we echt aangezien worden als ‘westerlingen’, onbekenden voor de thaise bevolking. We moeten wel zeggen dat ze heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Vanmiddag hebben voor 10 Baht ( 20 cent) ons door een Tuk Tukker laten rondrijden door de stad. Echt een wereldervaring om je door zo’n ding te laten vervoeren op die drukke wegen, en ze zitten ook nog lekker ook! Hij bracht ons naar verschillende tempels waar we even zijn wezen rondkijken en foto’s hebben gemaakt. Ook hebben we een rondleiding gehad van een man (Boedhist) die de betekenissen van de tempels uitlegde. Onze Tuk Tukker (Art, zo heette die) bleef ook elke keer wachten op ons, heel gastvrij zijn ze hier!

We zitten nu in een Guest House (New Siam II) vlakbij Kao San Road, de backpackersstraat van Bangkok. Dit is een hele drukke straat met winkeltjes, restaurantjes, barretjes en overal op straat kun je eten krijgen! De stokjes sate en halve kippen worden gewoon op straat gebakken en kun je voor weinig kopen. We hebben net een complete maaltijd met drinken erbij gehad voor 3 euro haha. Ook wordt je helemaal gek gegooid met kleren en andere kledingwaren, wat je hier ook echt voor heel goedkoop kan kopen!

We hebben overigens al een aardige jetlag. Hebben sinds dat we hier zijn een half uurtje geslapen. Maarja, je bent maar 1 keer in Bangkok dus vanavond gaan we de stad maar eens verder verkennen..

Tot zover ons eerste berichtje…

Jullie horen snel meer van ons!

Groetjes Jeffrey en Dennis