D & J in Australië

De afgelopen 12 dagen hebben we doorgebracht op Tasmanie. Tasmanie is een eiland wat onder Australie ligt en iets groter is dan Nederland. Vooraf hadden we niet gepland hierheen te gaan maar hoorde van verschillende mensen dat het zeker de moeite waard is en je er vooral erg veel natuur hebt. Tasmanie was een stuk land wat vroeger aan Australie vastzat.

We zouden savonds om 9 uur met de boot gaan varen en om 7 uur sochtends aankomen in Devenport, een havenstad in het noorden van Tasmanie. We hadden dus een lange reis van 10 uur voor de boeg! Op de boot had je wat restaurantjes, winkeltjes, Barretjes, een speelzaal en er werden savonds wat films uitgezonden. We hadden alleen geen eigen bed dus hebben snachts op een bank gelegen met ons dekentje, wat niet echt comfortabel lag! En ook voor Harry hadden we natuurlijk een plek op de boot gereserveerd.
Mensen op de boot vertelde ons dat de zee tussen australie en Tasmanie 1 van de wildste en de ruigste in de wereld is, maar hebben hier gelukkig weinig van gemerkt!

In Devenport zijn we eerst naar een toerist information center gegaan en hebben daar wat informatie meegenomen over de natuurparken die er zijn, campingplekken en welke mooie walking tracks er te doen zijn. We besloten hier om eerst de langs de westkust van Tasmanie te rijden en als eerste te stoppen in Burnie, een dorpje aan zee. Hier hebben we in een recordtijd onze tent opgezet op een camping omdat we helemaal gek werden van een vliegenplaag.
Overdag zijn we een stuk het binnenland ingereden en hebben hier een cheesefactory bezocht. Hier hebben we genoten van 25 verschillende soorten kaas en wat stukjes brie. Heel lekker allemaal en konden het lunchen voor vandaag dus overslaan. Maar ons eigen hollands Gouda kaas blijft toch wel het lekkerst.
Savonds zijn we nog even naar een pinguin conversation center gereden waar 2 vrouwen ons vertelde dat we vanavond 200 op het strand konden verwachten. We hebben daar ongeveer 2 uur staan wachten met een zaklamp en hebben wel 3 pinguins kunnen zien! Dat was dus wel even de moeite waard.

De volgende dag zijn we een groot stuk naar beneden gereden naar Cradle Mountain. Dit gebied heeft een van de grootste bergen van Tasmanie. Overdag hebben we hier een walking track gedaan van 2uur langs ronnie creek, en hebben hier door bergen gelopen en een klein stukje regenwoud met een mooie waterval. Aan het eind van de rit, ongeveer op 700 meter hoogte, stopte het pad bij een groot meer. Hier hebben we even uitgerust en ondertussen erg mooie foto’s van kunnen maken.
Savonds hebben we hier ook onze eerste Tasmanian Devil gezien bij onze tent. We probeerde hem met wat koekjes dichterbij te krijgen, maar hij was binnen 10 seconde weg waardoor we geen foto hebben kunnen maken. Wel hebben we savonds bezoek gehad van veel possums, soort van donkergetinte eekhoorns, die onze grote zak pasta gestolen hadden uit onze bak. Daders zijn nog steeds spoorloos..

Mijntour
De 2e dag zijn we verder doorgereden naar het zuiden en zijn we gestopt bij Queenstown. Dit is een dorpje midden in een gebied waar veel mijnen liggen. We besloten de dag erna dus een mijntour te doen in een koppermijn, waar ze nog steeds dagelijks koper, silver en goud uit halen. Hier hebben we een rondleiding gehad van Douggie, een oude gepensioneerde man die zn hele leven in de mijn had gewerkt. We kregen een paar regenlaarzen aan, een geel vest en een echte bouwhelm met lamp, en zijn toen ongeveer 7 km de berg in gereden. Hier hebben we kunnen zien hoe ze gaten boren in de berg en dan de grote rotsblokken met een grote dikke ijzerenboor breken. Dit gaat 24 uur per dag, 7 dagen door, en hopen ze op een grote goudvonst. Ook wij dachten een klompje goud te hebben gevonden maar dit bleek achteraf kopper te zijn, een grondstof wat op goud lijkt..jammer! ( Hoorden een paar dagen later op het nieuws dat in dezelfde mijn een gedeelte van de berg was ingestort!)
Eind van de dag zijn we nog naar de Nelsons Falls wezen kijken. We liepen eerst 20 min door een stuk jungle en kwamen uiteindelijk aan bij een mooie grote waterval. Erg mooi!

Volgende dag zijn we doorgereden naar Mount Field National Park. Dit is een groot gebergte met veel jungle en erg veel flora en fauna. We hebben hier de Russel Falls gezien (ja weer een waterval) maar toch weer heel anders. Door deze waterval stroomde minder water door de droogte. Hierna zijn we doorgelopen naar een stuk bos met tall trees. Dit zijn hele hoge bomen en kunnen soms wel 80 a 90 meter hoog worden. Ook zijn veel van deze bomen afgebroken of omgevallen en verbaasden ons soms hoe groot zo’n boom aan de binnenkant kan zijn. We hebben foto’s gemaakt in de holte van een boom waardoor de verhouding te zien is.
Na de tall trees te hebben gezien zijn we 13 km met de auto de berg opgereden. Naarmate we hoger waren begon het steeds mistiger te worden (door wolken) en uiteindelijk kwamen we uit bij een groot helder meer met bos eromheen. Hier zijn we omheen gelopen, erg koud maar heel mooi en best raar zo’n groot meer op zo’n hoogte.

Hobart en Port Arthur

Het weekend hadden we gepland om naar Hobart te gaan, de hoofdstad van Tasmanie in het zuiden. Hier hebben we 2 dagen verbleven in een hostel en hebben we hier wat van het uitgaansleven geproefd. Dit was echter niet zoals we gewend waren in Nederland. Kwa alles lopen de Tasmaanse mensen een beetje achter op de rest van Australie hebben we gemerkt.
Op zaterdagochtend zijn we daarom vroeg onze bed uitgerold en naar de markt gegaan in de haven van Hobart. Dit schijnt 1 van de grootste en populairste markten in heel de wereld te zijn. Er werd hier vooral veel eten verkocht (vis), maar ook echte Nederlandse poffertjes. Toen we verder de markt opliepen kwamen we langs diverse kraampjes waar nieuwe en oude spullen verkocht werden. Een gezellige markt, ongeveer net zoals de koninginnemarkt in Utrecht, maar dan zonder bier.

Na het weekend besloten we door te rijden naar het Oosten en hier Port Arthur te bezoeken. Dit is vroeger een streng bewaakte gevangenis geweest waar criminelen uit Engeland naartoe gestuurd werden. Port Arthur zelf was een soort dorp, waar de bewoners en de veoordeelden gescheiden leefden. Er was een kerk, een jeugdgevangenis (jongste ooit was 8 jaar) een gewone gevangenis, en een ziekenhuis, etc. Helaas was de gevangenis ongeveer 100 jaar geleden voor de helft afgebrand, maar veel stukken steen en kamers zijn toch nog heel gebleven. Maar toch een leuk stukje historie gezien in Australie ( zie je niet veel namelijk). 10 jaar geleden vond daar ook een massamoord plaats. Een gestoorde vent begon hier opeens in het wilderweg te schieten op groepen bezoekers en inwoners.

We waren nu in het zuiden en wilden via de weg langs de oostkust omhoog rijden. Deze kust staat bekend om het duiken maar vooral ook om de mooie stranden. Hier hebben we Wineglass Bay gezien, een baai in de vorm van een wijnglas. Hebben hiervoor een uur een berg op moeten lopen, maar hadden perfect uitzicht over het strand. Hierna hebben we op 2 andere kleinere baaien gelopen, o.a Honeymoonbay. We hebben hier 2 dagen gekampeerd langs het strand en de 1e dag begon het heel stevig te waaien waardoor onze tent door de wind helemaal plat lag. Later begon de wind te liggen, en het zeewater was stil waardoor we erg mooie foto’s van de zonsondergang hebben kunnen maken.
Iets verder naar het noorden bevond zich de Bay of Fires. Dit is een lang strand en heeft zn naam te danken aan de rode kleur die op de rotsen zit. Van dichtbij lijkt het net of de rotsen met rood krijt zijn ingekleurd. Heel apart.

Vanaf de Oostkust zijn we doorgereden naar Launcheston waar we 1 dag in een hostel hebben gezeten. Bij het informatiepunt hier hadden we onze bootticket voor de terugweg naar M’bourne geboekt. Volgende dag zijn we richting Devenport gereden en zijn hier gestopt bij Mole Creek. Hier hebben we een excursie gedaan in een druipgrot (cave). In een groep werden we begeleid door een gids die ons rondleidde door allerlei verschillende gangen. Als de lampen uit waren zag je geen hand voor ogen en de temperatuur in de grot was zo’n 9 graden! Iets te koud voor een korte broek dus… De foto’s zijn wat donker maar zeker goed gelukt..
Savonds hebben we genoten van een Domino Pizza en om 8uur savonds vertrok de boot weer vanaf Devenport naar M’bourne…weer wat anders dan alleen maar natuur gezien te hebben…

Foto’s