D & J in Australië

Na 2 nachten op Phillip Island zijn we vertrokken naar Wilsons Promontory National Park. Dit park word ook wel Prom genoemd. Het prom is het meest zuiderlijke puntje van Australie en ligt dus ook het dichtsbij bij Tasmanie. Het prom zou dan ook heel veel weg hebben van Tasmanie. Dit was al snel te zien. Op de heenweg naar het park zagen we snel de omgeving veranderen. De natuur werd groener en groener. Erg indrukwekkend om te zien.

We hebben in dit park 2 nacht overnacht. De dag van aankomst hebben we genoten van wat prachtige witte stranden en korte walking tracks. In de namiddag hebben we de camping opgezocht. Hiervoor moesten we toch nog 30km door het park heen rijden.

De camping was een groot kampeer gebied met rond de 350 kampeer plekken. Wij hadden een mooi plekje gevonden vlak bij het strand. We stonden daar met een duits meisje en een australisch stelletje. De avond hebben we doorgebracht met wat leuke gesprekken en een biertje.

De volgende dag stond een beklimming van de mount oberon op de planning. Maar voordat we daar aan gingen beginnen hebben we een bushwalk gedaan. Aan het eind van deze walk konden we onze eerste ervaring opdoen met een Rainforest. Het rainforest konden we belopen over een aangelegd pad. Het was niet heel groot maar wel heel apart om te zien.

Later op de dag stond de beklimming op ons te wachten. Deze route zou een totale lengte hebben van 3.4 km. De route stond aangeschreven als moderate/hard. Dit wil dus zeggen dat je een aardige tot goede conditie moest hebben om deze te beklimmen. Dat hebben we geweten ook. Het zweet stond al snel op onze rug en de kuiten werden weer eens goed getraind. Maar naar een hele klim kwamen we dan op de top. Dit was echt een geweldige erving om boven op een berg te staan. In eerste instantie was het weer erg goed. geen wolkje aan de lucht. We hadden dus een uitzicht over het hele gebied. Ongeveer 5 min later was dat wel even wat anders. Binnen 5 min zaten we in de wolken. En konden dus vrijwel niet meer genieten van het uitzicht. Dat was wel even balen, maar naar ongeveer 10 min was het uitzicht weer helemaal goed en konden we weer genieten van het uitzicht. In route naar beneden was een stuk makkelijker.

Aangekomen bij de tent besloten we om nog maar een stuk te gaan wandelen langs de rivier. De volgende morgen werden we wakker en hebben ontbeten met het australische stel. Na een kop koffie een een geroosterd broodje met vegamite (heel zout beleg) zijn we terug gereden naar St Kilda (Melbourne).

Het prom was tot nu toe met mooiste natuurgebied wat we gezien hebben. Weer een ervaring die we niet zullen vergeten.

In Sint Kilda hebben het weekend doorgebracht. Veel gefeest en ons klaar gemaakt voor de oversteek naar Tasmanie.

Na een week in Melbourne te zijn geweest hadden we gepland om verder naar het zuiden te rijden richting Phillip Island en het Wilson Promontory Nationaal park.

Phillip island ligt ongeveer 2 uur rijden van het centrum van Melbourne. Omdat we erg laat vertrokken uit het centrum kwamen we rond 9 uur aan op het eiland. Het eiland is bereikbaar via een brug, dus we hoeften hiervoor niet een boot op. We zijn gelijk maar weer opzoek gegaan naar een slaapplek. Dit bleek niet zo makkelijk te zijn, alle recepties van de caravan parken sluiten hier namelijk meestal al rond half 8. We besloten dus om maar in de auto te slapen. Nadat we eerst wat gegeten hadden bij een picnic plaats aan het strand zijn we opzoek gegaan naar een plek waar we de nacht door konden brengen. We belanden op het parkeerterrein van de supermarkt de Coles. We hebben hier onze auto neergezet, en de ramen bedekt met handdoeken, zodat we geen inkijk hadden en lekker konden gaan slapen!! Dat laatste was helaas niet gelukt, we hebben ook maar gelijk besloten om niet meer in de auto te gaan slapen.

Na een pak melk en wat boterhammen zijn we opzoek gegaan naar een camping, nadat de tent stond zijn we naar het informatie punt gereden. Hier weer de nodige informatie gehad over het eiland en daarna gelijk maar naar het meest oosterlijke puntje gereden. Hier hebben we de auto neergezet en zijn we een stuk gaan wandelen. Het uitzicht was weer geweldig. Veel rotswanden en een mooie blauwe zee. Ook hebben we hier onze eerste pinguin gezien. Deze kleine pinguin kwam even zijn nest, waarschijnlijk opzoek naar wat eten. Gelukkg voor ons, wat wij hebben weer een mooie foto van een pinguin.

De rest van de dag hebben we wat gelopen op een gigantisch mooi strand. Op dit strand worden jaarlijks de wereldkampioenschappen surfen gehouden. Dat was wel te zien ook, want de golven waren hoog en krachtig.

Voor de avond hadden we 2 tickets gekocht voor de Pinguin parade. We moetsen rond half 9 aanwezig zijn bij het strand, want de pinguins zouden rond 9:35 PM uit het water komen. Deze parade word elke avond bezocht door z’n 1000 mensen, er stonden dan ook 2 tribunes aan het strand opgesteld om al deze mensen kwijt te kunnen. Snel viel ons op dat de chinezen en japanners het wel erg intressant vonden. De tribunes waren dan ook aardig gevuld met mensen uit Azie.
Rond half 10 was het dan eindelijk zover, de eerst pinguins kwamen uit het water gewacheld. Al snel volgen er meer. Ze komen meestal in groepen uit het water. Het is dan ook best wel een komisch gezicht als je een strand vol ziet met kleine pinguins. Het duurt best wel een tijd voordat ze allemaal het water uit zijn en hun nest in de duinen hebben gevonden. In de duinen kon je de pinguins nog even van heel dichtbij zien. Helaas mochten we hier geen foto’s maken omdat de flits van een camera een pinguin blind kan maken. Over de hele avond hebben we 1034 pinguins gezien. Jeffrey heeft ze stuk voor stuk geturft.

De volgende dag hebben we de tent ingepakt en zijn we door gereden naar Wilsons Promontory.

Foto’s

Nadat we 10 dagen fruit geplukt hadden in Shepparton zijn we vertrokken naar Melbourne. Melbourne is de grootste stad in Victoria en de tweede stad van Australië (na Sydney), met een inwoneraantal van rond de 4 miljoen inwoners.

Na een reis van 3 uur kwamen we aan in Melbourne. De skyline met alle hoge gebouwen van Melbourne was al op grote afstand zichtbaar. Een hostel vinden was nog wel even wat werk. Het weekend dat we aankwamen was er namelijk een groot festival bezig in St Kilda. Maar gelukkig had Hostel All nations nog wel een bed voor ons vrij. All nations is een groot hostel met Pub dat midden in het centrum van Melbourne ligt. We konden vanuit hier dus over makkelijk heen lopen.

In Melbourne hebben we 9 dagen doorgebracht. Deze 9 dagen zijn rustig verlopen en hebben het eens rustig aangedaan. De ochtende hebben we doorgebracht in een fitness centrum. Hier konden we gratig gebruik van maken. Hier hebben we dan ook maar gelijk gebruik van gemaakt, want buiten het vele wandelen wat we doen komt er weinig terecht van het sporten. Ook hebben we bij het fitness centrum een squash baan gehuurd voor een uurtje, dat was weer even lekker zweten. We hebben natuurlijk veel gelopen en de stad verkend. We hebben hier genoten van de vele parken, waaronder de Botanic Gardens. Ook hebben we nog even een kijkje genomen bij het formule 1 circuit, helaas was deze nog volop in aanbouw.

De avonden hebben we doorgebracht in de pub onder het hostel, in het casino, in de clubs of gewoon in het hostel . De pub was bijna elke avond wel gevuld met reizigers, erg gezellig dus.
De avonden in het hostel waren erg gezellig. Er zaten een hoop Nederlands in hostel. Samen koken of een portje kaarten hebben we dan ook regelmatig gedaan. Maar buiten de nederlanders hebben we hier ook duitsers, fransen, italianen, mexicanen, finnen, zweden, americanen, denen, autraliers en veel mensen uit asie ontmoet. vandaar de naam All nations waarschijnlijk.
Het casino heeft ons ook leuke avonden bezorgt, helaas zijn we er niet rijk van geworden. Maar gelukkig ook niet arm. Dit casino is het grootste van het zuiderlijke halfrond, er was dus een hoop te zien. Veel fruitautomaten en een hele aparte afdeling voor de poker wedstrijden.

In st Kilda hebben we genoten van het st Kilda festival. Dit festival trekt per dag zo’n 300.000 mensen, al deze mensen lopen door de stad en feesten op het strand. Op zondag avond hebben wij de hele avond genoten van de vele mensen, de muziek, 2 nederlanders uit Utrecht die ons even belde op de mobile telefoon en ons biertje.

Grand Final (Melbourne Victory - Adelaide United)
Zondag de 18e van februari werd de grootste finale van het autsralische voetbal gespeeld. De nummer 1 (Melbourne Victoria) speelde tegen de nummer 2 (Adelaide United), de winnaar van deze wedstrijd zou de kampioen van jaar zijn.

In eerste instantie wisten wij niks van deze wedstrijd. Maar toen wij ’s ochtens naar buiten liepen zagen we al snel dat er een grote wedstrijd gespeeld zou worden. Overal zag je supporters van Melbourne en Adelaide lopen. Het meest opvallende was wel dat ze allemaal door elkaar liepen, iets wat in Nederland haast ondenkbaar is.

Het eerste wat in ons opkwam toen we wisten dat de wedstrijd gespeeld zou worden is dat wij wel weer zin hadden in een potje voetbal. Helaas hoorde we al snel dat alles al uitverkocht was, maar toch wilde we even een kijkje gaan nemen bij het stadion en hopen dat we daar toch nog een kaartje konden kopen. Bij elk loket hebben we het toch nog even geprobeerd, maar bij elk loket kregen we een nee te horen. Het was immers ook de Grand Final die al even uitverkocht was. Maar het geluk lachte ons weer toe… Nadat we onze laatste poging hadden gedaan bij een loket werden we aangesproken door 2 Australische mannen. Ze vroegen of wij intresse hadden in 2 kaarten voor de finale. Ze wilde de kaarten voor de normale prijs verkopen en zouden meelopen naar binnen. 5 minuten later stonden we dan ook in het Telstra Stadium met 60.000 andere mensen. Na een korte verkenning door het stadium waar de 2 supporters groepen allemaal door elkaar heen lopen hebben we onze plek gezocht. We zaten de eerste helft in een vak vol met Melbourne Supporters. Omdat onze voorkeur toch meer uitging naar het team van Adelaide hebben we de 2e helft plaats genomen bij de Adelaide supporters. Helaas stond het toen al 3-0 voor Melbourne. Ook met onze steun voor Adelaide konden ze niet winnen. Melbourne won de finale met 6-0. Dat zegt waarschijnlijk al genoeg over het niveau hier in Australie. Maar onze voetbal avond was geslaagd.

Na de 9 dagen Melbourne (waar we al ons verdiende geld alweer hebben uitgegeven ) vertrekken we vandaag richting Philip Island en daarna pakken we boot naar Tasmanie. Over 2 weken hopen we terug te komen in Melbourne, dan zullen we kijken of we ergens tijdelijk werken kunnen vinden.

We hebben de afgelopen 10 dagen lekker veel peren mogen plukken en hebben het overleefd! De eerste dag moesten we om 6 uur sochtends opstaan en werden we door Andrew naar een ander veld gebracht ongeveer 10 minuten rijden met de auto. Hier hadden zich inmiddels al aardig wat mensen verzameld ( vooral duitsers!), en werden alle tassen uitgedeeld waar je de peren in moest doen. Vervolgens werd iedereen ingedeeld in een eigen pad met aan alle 2 de kanten de perenbomen. Hier stond ook al onze eigen traktor klaar met daarachter de bakken die gevuld moesten worden. Voor we konden beginnen werd ons nog even uitgelegd hoe de traktor werkte en op welke manier we de peren het beste konden plukken. Ook kregen we allebei een hoge ladder mee want de bomen konden soms nog weleens hoog zijn. We zouden ongeveer 30 dollar per bin betaald krijgen.

Het leek er in het begin allemaal vrij gemakkelijk uit maar dat viel achteraf nog weleens vies tegen! De eerste uurtjes gingen nog vrij soepel en konden we onze zakken in ruig tempo lekker vol krijgen. Maar de volle zakken ( 30 kilo) begon je op een gegeven moment toch wel aardig te voelen in schouders en rug, en dat trap op, trap af,  en ook de zon begon steeds meer hitte af te geven! We zagen dat de duitsers naast ons, ons lichtelijk begonnen in te halen, en wilde niet afgaan, dus hebben nog even aangezet. Al met al zijn we de dag toch goed doorgekomen tot 18.00 en hebben we 6 bins ( bakken) kunnen vullen.

Na het werken was het even eten, muziekje aan, een potje schaken tot het donker werd en om 9uur naar bed. Naast ons stonden ook een duits stel, die dit werk voor 2 of 3 maanden wilden doen! De eerste paar dagen waren nog best zwaar en vooral sochtends hadden we spierpijn op plekken, waarvan je niet wist dat daar uberhaupt spieren zaten!
In de loop van de week ging het plukken toch steeds makkelijker en kregen we bomen met wat grotere peren. De bomen moesten helemaal leeg zijn, dus af en toe heel hard schudden was ook wel een goede methode! Al moest je wel zorgen dat ze het niet zagen!

Maar we konden erg goed opschieten met de mensen die er werkte, heel aardig, heel relax en af en toe kwamen ze even een praatje maken en kijken of we wel genoeg water hadden nog. We hebben dagen gehad dat het soms boven de 40 graden was in de zon, dus moesten we wel zorgen dat we genoeg drinken bij ons hadden. Vaak begonnen we deze dagen een uurtje eerder om voor de erge hitte te kunnen stoppen. Vaak gingen we dan smiddags naar het zwembad om lekker af te koelen.

Ondanks de hitte en het zware werk was het voor ons toch een hele leuke en aparte ervaring en zijn we het werk in Nederland toch meer gaan waarderen! Ook hebben we een leuk extra zakcentje bij kunnen verdienen wat ons goed van pas zal komen in Melbourne!