D & J in Australië

Aankomst
Maandag 4 December ging voor mij de wekker af om 4 uur in de ochtend. De avond ervoor lag ik er pas in om 1 uur, dus hooguit drie uren slaap had ik gehad. Nu word ik tegenwoordig om half zes wakker, schrijf ik wat in bed om vervolgens om 6 uur aan yoga te beginnen. Dus 4 uur was zo gek nog niet. Even na half 5 stapte ik op de fiets om de kleine tien minuten naar het busstation te overbruggen, alwaar Dennis en Jeffrey zouden arriveren.

Op het station pakte ik mijn boek en begon te lezen. Een bus kwam aan, geen Dennis, geen Jeffrey. Nog een bus, met hetzelfde resultaat. Zoals wel vaker was driemaal scheepsrecht, en even na vijfen stonden Dennis en Jeffrey op Mae Sot’s bodem. Eindelijk bezoek die ik niet zelf hoefde op te halen.

Het onderhandelen met de Tuk Tuk chauffeurs ging niet echt goed. Op het bus station van Mae Sot lijkt deze bedrijfstak in handen van een wellicht criminele organisatie, in ieder geval dorst geen van de chauffeurs zijn prijs onder de belachelijke 100 baht te laten zakken. Waar 50 baht al teveel zou zijn, waren we nu het dubbele kwijt. Veel keus hadden we niet nadat ik te laat in de gaten had dat er ook een Songtaew klaar stond.

Wat is een Tuk Tuk? Wat is een Songtaew? Een Tuk Tuk is een vervoermiddel dat lijkt op een brommer met een bank erachter. De chauffeur zit op het brommer zadel, de passagiers op de bank. Twee tot drie mensen kunnen er op. Tenzij het Thai zijn, dan houdt de teller wel eens op bij 48. Een Songtaew doet dienst als bus in Thailand, en is een grote jeep met twee bankjes achterop met een dak. De Tuk Tuk huur je als taxi en is duurder dan de Songtaew die zoals gezegd meer dienst doet als bus, vaak een vaste route heeft en anderen op kan pikken. In het fotoboek over Bangkok kun je Jeffrey naast een Tuk Tuk zien staan.

Rond half 6 waren we bij mij thuis, een foto kun je zien in mapje Mae Sot,  en Dennis en Jeffrey hadden geen zin om te gaan slapen. Ik vertelde wat over mijn plannen met hun en daar leken ze zich al snel mee in te stellen.

Burmees Theehuis
Als eerste activiteit bezochten we een Burmees theehuis, want alhoewel Mae Sot in Thailand ligt, is het vooral bevolkt door Burmezen. Veelal werkzaam in de talloze fabriekjes waar onze goedkope kleding, schoenen en andere artikelen worden vervaardigd. Een grote groep anderen zijn gevlucht voor het geweld in hun eigen land waar al ruim 40 jaar een militaire dictatuur aan de macht is en waar ook al decennia lang vrijheids oorlogen worden gevoerd. Het is de voornaamste reden van mijn verblijf hier.

Het theehuis, Lucky genaamd, is populair onder de Burmezen en ook bij talloze westerse vrienden van mij hier. Wat voor een nieuweling wennen is, is het zoetheids gehalte van de thee. Zelf heb ik er een haat-liefde verhouding mee. Soms drink ik dagelijks zo’n zoete bak thee, om er later weer helemaal van af te blijven. Eigenlijk ben ik er nu weer van af, maar met Dennis en Jeffrey moest ik er heen, moest ik hun laten proeven van een locale specialiteit. Laat ik het kort houden, we hebben er in de twee geen nieuwe fans van de thee bij gewonnen. De thee wordt aangezoet met suiker maar vooral door hele zoete gecondenseerde melk.

Naast de thee kun je hier altijd kleine hapjes eten. Meestal staat er een bordje op tafel met diverse snacks die je kunt eten waarna de ober wel ziet hoeveel er verdwenen zijn, hoeveel er betaald dienen te worden. Ik bestelde Nambia en Bae Bio, een snack betsaande uit Nambia, kleine platte ronde broodjes vers uit de oven, en Bae Bio, een kikkererwten curry. Die eet je samen, zeer populair in Burma. Ook een zestal Samosa’s werden besteld en vooral deze laatste maakten indruk op Dennis en Jeffrey. Maar niet zoveel als de rekening van 35 baht, 80 eurocent.

Ook indruk maakte mijn Burmees wat ik deze dagen veel kon testen.

Heet Water Bron en Massage
Daarna wilden de heren met het programma verder gaan. Ik had twee fantastische mountainbikes geregeld en we zouden naar een hete water bron gaan. Een plek waar ik zelf na 6 jaar nog nooit geweest was. Om de hoofdweg te vermijden namen we een mooie scenic route over heuvels en door dalen, langs platgebrande of verdorde rijstvelden, door dorpjes langs temples, langs vergezichten met bananenbomen langs lachende, zwaaiende en groetende mensen en kinderen, kortom door Thailand.

Ik kende deze weg van eerdere tochjes en had moeite met sommige heuveltjes, heuveltjes waar de twee jonge gasten als een speer overheen vlogen. In de afdalingen, op het vlakke kwam ik weer bij, en het was ook goed dat ik al het water had en de weg wist, zonder mij waren ze verloren. Na een kleine 20 kilometer kwamen we uit bij de hoofdweg welke we nog een kleine 3 kilometer moesten volgen. Maar eerst was er nog een rijstmaaltijd langs de weg. Je kunt D&J zien eten op foto 4 van Mae Sot.

Na deze extra brandstof reden we naar een afslag waar we zagen dat de hete water bronnen nog 7 kilometer weg waren. Omdat het beste er bij de jongelingen toch wel af was, stelde ik voor om te kijken of we een Songtaew konden vinden, wetende dat dat niet zou gebeuren, vroeg ik het bij twee dames in een ander eettentje en deze lieten ons weten dat er inderdaad geen Songtaew langskwam. Maar D&J wilden nu ook wel aankomen. Dus 7 heuvelachtige kilometers lagen er tussen ons en het bad.

De bronnen bevinden zich in een alleraadigst dorpje, en waren deze dag heel erg rustig. We konden kiezen uit een heel groot bad voor ons drieen, zo’n beetje afmeting Galgenwaard. Dat zou ons 100 baht kosten. Gezien de hoogte van de temperatuur daar kozen we voor de andere optie, een klein jacuzi achtig rond badje waar we dan knus in zouden komen zitten. Dat kostte 20 baht per persoon. Uiteindelijk kregen we daarvoor ieder een persoonlijk bad en dat was hemels. Je kon zelf de temperatuur regelen en zolang blijven zitten of liggen als je wilde. Een klein uur leek het wel, en ik vond nog een ijskoud badje naast de mijne, dus ik had zelfs wisselbaden.

Jeffrey was er als eerste uit en wij vonden hem liggend op het gras in de brandende zon. Vervolgens werd het een drankje en op naar de massage.

Thailand staat bekend om haar massages en alhier werd deze service ook verleend. Twee pittige dames van middelbare leeftijd waren al bezig met het kneden van twee Thaise meisjes toen wij daar aankwamen. Een hoop grapjes werden er over ons uitgestrooid en ruim een half uur zagen we hoe hardhandig de twee meisjes werden aangepakt. Zowel Dennis als Jeffrey zagen handelingen uitgevoerd worden waarvan ze overtuigd waren dat ze die niet zouden overleven. Zelf vond ik het de beste Thaise massage die ik ooit gezien heb. Ik ga niet zovaak, en eigenlijk nooit alleen. Anderhalve week eerder had ik voor het eerst alleen een massage gehad. Twee uur lang en voor het eerst had ik er wat aan. Niet eens zozeer dat mijn spieren zoveel lekkerder waren, maar het relaxte van massage. Je hoeft niets en er word aan je gewerkt. Een soort mentale ontspanning. Deze twee dames hadden een andere techniek waarbij ik bewegingen zag die ik bijna dagelijks met yoga probeer te doen. Dat leek mij wel wat.

De twee meisjes werden regelmatig voorgesteld door de dames met als belangrijkste vraag: Suweh?, wat betekend: Mooi, he?. Dat waren ze wel, maar meer als gegiechel leverde dat niet op. Rond 4 uur was Jeffrey aan de beurt een paar minuten later gevolgd door Dennis. Zelf zou ik moeten passen want onze tijd begon te dringen. We moesten ook weer terug en in het donker rijden zonder licht leek ons niets. Dus hoefde ik alleen maar gade te slaan wat D&J moesten ondergaan. Foto 6 en 7 geven een beeld van de lijdensweg voor onze reizigers.

Een uur lang werden er spieren beknepen waarvan ze niet eens wisten dat ze bestonden. Er werden bewegingen uitgevoerd die ze nog nooit hadden gedaan en kreten uitgeslaakt die je liever verborgen houd. Verder hadden we volop prêt met de dames en ook met een derde meisje die door een van de dochters op voetmassage werd getracteerd. Suweh? Ging het weer.

Na dat uur stapten D&J weer opgeladen op de fiets. Met een iets andere route terug, togen we naar huis en eten. Wederom een prachtige omgeving onder andere te zien op foto’s 8 en 9. Het laatste stuk ging over de hoofdweg en in het donker, maar zonder kleerscheuren kwamen we thuis. Na een welverdiende douche werd het tijd voor de Nacht Markt.

Night Market
Bijna elke plaats in Thailand kent een nacht markt, waar je tot na middernacht en soms tot het ochtendgloren kunt eten. Ik kom er vaak en heb mijn vaste stek. Aldaar bestelden D&J hun eerste Thaise maaltijd in Mae Sot. Kip met Cashew noten voor Dennis, kip met rijst voor Jeffrey. We vroegen om ‘pit nit noi’, niet zo heet, maar het bleek toch wel iets teveel te zijn. Gelukkig was er bier en water. Zelf had ik mijn eigen favoriete gerecht, tofu en cashew, en het was verder erg gezellig. Rekening: 310 baht.
Het was de vooravond van de 5de en dat betekend in Thailand niet Sinterklaas, maar de verjaardag van de koning. We gingen nu naar het feest terrein waar talloze kraampjes zaken verkochten die je op elke markt kunt vinden. Er zijn wat speel toestellen voor kinderen, je kunt pijltjes gooien en ringen werpen. En heel veel mensen ontmoeten. Er is uiteraard heel veel eten, muziek en Thai boksen. Daar bleven we het langst naar kijken, D&J een biertje drinkend. We kwamen een oud student van mij tegen en Nyan Soe, een van de artiesten van de Borderline.

Khun’s Bar en Poolen
De dag werd afgesloten in Khun’s bar, de meest polulaire onder westerlingen en bijna recht tegenover mijn huis. In die bar was het niet zo druk, en we konden vrij snel gaan poolen. Helaas had Khun, de eigenaar deze avond uitgezocht om zijn eigen pool talenten te tonen en met schijnbaar nonchalance veegde hij iedereen van de tafel. Jeffrey kwam nog het dichste bij, hij had de overwinning voor het grijpen, maar op het einde ging het net mis.

We gingen huiswaarst met een hele hoop herinneringen aan Mae Sot. En plannen voor de tweede dag.

Na een lange reis van 10 uur zijn aangekomen in Mae Sot. Gelukkig hebben we allebei wat kunnen slapen in de de bus. Anders zouden we het wel heel zwaar gaan krijgen bij Ton.

Ton stond ons netjes op te wachten, was wel heel leuk om Ton tegen te komen in een vreemd land. Na wat onderhandelingen heeft Ton een Tuk Tuk kunnen regelen voor ons. 100 Baht (2 euro) koste de tuk tuk deze keer. Geen geld voor zo’n ritje. Al kan het voor de lokale bevolking zeker voor de helft.

Ton zijn huis was echt heel anders dan dat ik (Dennis) had verwacht, maar viel zeker niet tegen. Woonkamer en keuken in de tuin, ja dat was wel vreemd voor ons, maar ja we konden er niet om klagen. Ons bed was ook zeker niet wat we gewend zijn in Holland. 2 dunne matrasjes met een muskieten net erover heen. Maar verder wel goed geslapen hoor. In de tuin groeide de bananen in de bomen en er waren heel veel bijen. Welkom in Thailand haha. Die bijen waren gelukkig de volgende dag alweer vertokken.

Nadat we een burmees ontbijt gehad hadden, zijn we met Ton op de fiets gestapt. Ton had het plan om naar een Hot Spring te fietsen. Een hot spring een natuurlijk bron van heel warm water. Wij hadden nog niet een idee wat ons te wacht stond, maar het leek ons wel een heel leuk idee. Het zou ongeveel 15 km fietsen zijn om daar te komen.

De route daarheen was iets veranderd, omdat we liever niet over de grote weg wilde fietsen, maar gewoon door de natuur. Dat was dan ook een hele ervaring. Landschappen, die we nooit eerder hadden gezien. Erg indrukwekkend. Geregel matig zijn we wel even gestopt met fietsen om wat water te drinken. In de schaduw namen we dan even rust om bij te komen. Het is namelijk niet zo vlak als in Holland. Onder weg ook nog wat gegeten bij een thais eettentje. Heel primitief onder een rieten dakje hebben we genoten van ons rijst met kip. Verder viel het ons echt heel erg op dat de mensen daar in de kleinere dorpen niet veel westerse mensen gewend zijn. Zwaaien, lachen en gedag zeggen was wat ze deden als wij langs fietsen. De mensen hier noemen ons Felang. Dat zoiets betekend als buiterlander. Wij voelden ons heel wat als er weer een gezin voor de deur ging staan als wij eraan kwamen. haha

Na ongeveer 35 km waren we dan eindelijk bij de Hot spring. Het was heel anders dan dat wij ons hadden voorgesteld, maar was wel weer een ervaring. Je kan het zien als een lekker warm bubbelbad, maar dan zonder bubbels.. Het water kon gelukkig gekoeld worden met koud water, anders zou het echt te heet zijn. Alle drie in een apart bad, waar we ongeveer een half uur lekker hebben gereleaxed. Daarna heeft Ton ons getrakteerd op een heerlijke thaise massage. Ja het leek wel een beauty farm waar Ton ons naar toe heeft gebracht.

De terug weg was gelukkig een stuk korter, maar zeker niet minder mooi. Toch hebben we over de hele dag rond de 60 km gefietst.

De avond hebben we doorgebracht in Mae Sot. Er was een groot fesitval aan de gang ter ere van Kings Day. OP het fesitval was live muziek te horen. Ook was een thaibox gala aan de gang. Heel gezellig. Daarna even met Ton de kroeg in gedoken waar we een lekker bietje hebben gedronken.