D & J in Australië

De laatste weken in Australie waren nu toch echt ingegaan. We zouden nadat we afscheid hadden genomen van de groep van de Everglades naar Brisbane rijden om de auto te gaan verkopen. We waren al eerder deze week in Brisbane geweest en hadden al de nodige adviesjes opgehangen. Nu moesten we alleen nog maar wachten.

Brisbane
In Brisbane hebben we ondanks het vele wachten op een reactie op de auto toch een leuke tijd gehad. Het stappen was erg gezellig en het hostel waar we zaten was ons erg bevallen. Maar Brisbane is een erg dure stad om als backpacker in te wonen. Wij hadden dus maar besloten om de tijd goedkoop door te komen een Wwoof plek te gaan zoeken in de buurt van Brisbane. Dit was zodat we dan toch makkelijk de stad in konden mocht er een reactie op de auto komen. Wij hebben onze wwoof gids open geslagen en gezocht naar een leuke wwoof plek. We kwamen al snel de naam van David en Sue tegen. Na een telefoontje met David kregen we te horen dat we Maandag de 18e van Juni konden beginnen met werken op de boerderij.

Maar eerst hadden we nog een afspraak staan om een boemerang te gaan schilderen. Ja we gingen even terug de handarbeid stoelen in. En het was nog leuk ook. We hebben ruim 3 uur gewerkt aan onze boemarang. En ze zijn natuurlijk heel mooi geworden. Jullie zullen ze snel zien en dan mogen jullie allemaal een bod doen. De hoogste bieder word de gelukkige eigenaar van een originele boemarang uit Australie.

Wwoofen bij David en Sue
Wat is Wwoofen nou? Nou het staat voor: Willing Workers on Organic Farms. Om het kort te houden, als je aan het wwoofen bent moet je 4 uur werken op een boerderij, daarvoor word je niet betaald, maar krijg je eten en onderdak aangeboden. Dit was dus een ideale manier om het geld in onze portomonee te houden.

Nadat we de boemarang hadden gemaakt zijn we gelijk vertrokken naar David en Sue. Het plaatsje waar ze woonden heet Brookfield, ongeveer 20 km uit het centrum van Brisbane. We werden daar opgewacht door David en Sue. Wat ons opviel is dat we echt heel gast vrij binnen gehaald werden. Na een ontmoetings gesprek werden we naar onze kamers gebracht en kregen we een rondleiding door het huis.

Sue was daarna met het avond eten bezig en David heeft ons een stukje van zijn land laten zien. Na het avond eten hebben we nog even een glaasje wijn gedronken en toen werden we alleen gelaten. Sue en David gingen hun kantoor in en wij konden doen en laten wat we wouden in het huis. Wat een vrijheid kregen we daar in een vreemd huis. Wij hebben bij de openhaard een filmpie gekeken en het niet te laat gemaakt, want de komende week moeten we elke dag aan de slag op de boerderij.

Elke ochtend stond om 8 uur het ontbijt klaar. Wij helpte David daarbij, we maakte de koffie en zetten alles klaar op de eettafel. David zorgten ervoor dat we elke ochtend konden genieten van toast met een eitje en spek.

De werkzaamheden bestonden uit allemaal verschillende taken. Elke dag was weer anders. Zo hebben vooral de tuin bijgehouden. Een boom gesnoeit en het gras gemaaid. Maar ook cement gemaakt om een muurtje te gieten. Er moest een stukje straat gemaakt worden en we hebben veel zand en hout verplaatst van het ene punt naar een ander punt. We hebben bamboe gekapt en gelukkig ook weer nieuw bamboe mogen plaatsen.

1 dag kreeg Jeffrey te horen nog een stukje bamboe te kappen, hij dus met David mee naar de plek waar het bamboe gekapt moest worden. Omdat David even een stukje voor wou doen, klom David eerste de ladder in om het punt aan te geven vanaf waar het gekapt kon worden. Nadat hij bijna door het bamboe heen was met zijn zaag viel hij naar beneden, zo’n ongeveer 2 meter hoog stond hij op de ladder. De plek waar hij viel waren al eerder bamboe bomen gekapt, allemaal kortje stompjes dus. Je kan je wel voorstellen wat voor klapper hij heeft gemaakt daar. Zijn brilletje lag ergens tussen de bomen en David zelf bleef maar even liggen en verging van de pijn. David heeft de 3 dagen daarna dat wij daar nog waren dan ook niet echt gemakkelijk gelopen.

Tijdens ons verblijf bij David en Sue hadden we ook een serieuze bieder voor de auto. Een oude man was wel geinteresseerd. Na een testrit wilde hij er wel 2500 dollar voor betalen. Wij helemaal gelukkig naar een bureau waar we de auto konden overschrijven op zijn naam. Maar helaas kregen we te horen dat de auto niet overgeschreven kon worden. Dit is omdat wij een NSW nummerplaat hadden en we de auto probeerde te verkopen in QLD. De auto moest hiervoor eerst gekeurd worden in QLD. Wij dus de volgende dag naar een garage voor een keuring. Maar helaas, we kregen te horen dat de kosten meer dan 1200 dollar zouden zijn als we door de keuring heen wilde komen. Wij baalde natuurlijk en zijn dit nieuws gaan vertellen aan die ouwe man.

Omdat we nog wel 10 maanden gekeurd waren in NSW besloten we eerder te vertrekken bij de Wwoof plek en ons te verplaatsen naar Byron Bay. Daar zouden we de auto zonder keuring kunnen verkopen. Nadat we afscheid hadden genomen van David en Sue hebben we onze reis voort gezet naar Surfers paradise.

Surfers paradise 
Surfers Paradise stond bij ons bekend als plaatsje waar veel gefeest word en iedereen over dag lekker het strand op duikt om een beetje te bakken in de zon of de hele dag te surfen op de golven.

Helaas is het al winter nu in Australie en was dit voor ons niet het geval. Niet dat het heel koud is, maar om nou te gaan zonnen op het strand is wel iets te veel van het goede. Maar naar een wandeling door de stad en het strand hadden we wel zin in een feestje.

Vanuit het hostel werd een hostel party avond georganiseerd. En daar hebben we ons dan ook maar voor ingeschreven. De gehele avond hebben we 1 groot feest gehad met zo’n 150 andere backpackers. We werden door een Crew van club naar club gebracht. En daar werden natuurlijk de nodige drankjes gedronken. Kortom Surfers was zeer geslaagd voor ons. Wel zijn we de volgende ochtend gelijk weer vertrokken, want Harry moest moest toch echtverkocht worden in Byron Bay. Maar voordat we naar byron zouden gaan namen we eerst even een kijkje in Nimbin.

Byron Bay
Voordat we naar Byron Bay gingen hebben we nog een kort bezoek gebracht aan Nimbin. Dit kleine stadje word hier ook wel het Hippie Stadje genoemd. Het is maar een klein straatje waar de meeste mensen nog lopen in kledij van de hippie tijd. Dit was wel ff geinig om te zien. In de lokale kroeg gingen de vrouwen helemaal uit hun dak, er trad hier een swingend hippie bandje op.

Aangekomen in Byron Bay hebben we gelijk maar alle hostels afgelopen om een te Koop advertensie op te hangen op de borden die daarvoor bestemd zijn. En nu was het afwachten of we een reactie zouden krijgen.

Byron Bay staat net zoals Surfers bekend om zijn mooie stranden en grote uitgaansleven. Maar we houden het er maar op dat het weer dat niet toe liet. Want het uitgaansleven kon je vergelijken met een feesie van de Mavo/Havo. En het strand, mm ja die hebben we niet gezien. Dit kwam omdat het 2 dagen achtereen aan het regenen was.

We kregen we de 2 dag hadden we de auto op een parkeer terrein gezet bij de supermarkt (woolworth), en vrijwel gelijk kregen we een telefoontje van een ierse backpacker. Hij was wel geinteresseerd in de auto en wilde de dag erna komen om een proef rit te maken. Wij natuurlijk helemaal blij, maar we wisten ook dat we niet te veel moesten verwachten. Anders kon het alleen maar tegen vallen als hij de auto niet zou kopen.

De volgende dag hadden we om 13:00 een afspraak staan met deze jongen. Het werd wel iets later, maar naar een proefrit was deze jongen helemaal verkocht aan Harry. We hebben al het papierwerk ingevuld en de auto was dan eindelijk verkocht. 1700 dollar hebben we uiteindelijk voor Harry gekregen. Dit is 100 dollar meer dan dat wij ervoor betaald hadden. Niet slecht dus!!!

En ja daar stonden we dan met al onze bagage op het parkeer terrein. Na 5 maanden een auto onder onze kont gehad te hebben, waren we nu voor onze gevoel echt dakloos. Ieder met onze backpack en een extra tas vol met spullen zijn we maar opzoek gegaan naar een Hostel.

maar ja wat moesten we nu, Australie is heel erg duur en het geld raakt echt op. We hebben dus gelijk maar gesloten Australie eerder te verlaten dan gepland. We hebben nadat de auto verkocht was gelijk contact opgenomen met China Airlines en onze vlucht veranderd. 2 juli zouden we nu wegvliegen. We hadden dus nog maar 5 dagen tegaan in Aussie.

Dennis is dezelfde avond vertrokken naar Sydney, dit is omdat hij voordat hij Australie zou verlaten nog een afspraak had met Christina (Christina hadden we in Alice Springs en Darwin al eerder ontmoet). Christina werkt in Barthurst als nanny, dus er stond nog een hele reis voor Dennis te wachten. Met de bus naar Sydney en dan met de trein en bus naar Barthurst. Het was goed koud daar, onderweg naar dit kleine dorpje lag er zelfs sneeuw in de weilanden. Dennis is hier 3 dagen gebleven op een gigantisch mooie boerderij met 2000 hectare grond. Na 3 super leuke dagen met Christina en de kinderen stond de terug reis weer op de planning.

Sydney
Jeffrey heeft in Byron Bay gezeten tot vrijdag avond. Die avond heeft hij de bus naar Sydney gepakt waar we elkaar weer zouden treffen. Dit was de eerste keer in onze trip dat we niet samen reisde. Maar de voorlaatste avond in Sydney zouden we er dan nog even een groot feest van gaan maken.

Die avond hebben we ons eerste ingeschreven voor een Poker wedstrijd. Dit bleek bij het inschrijven de finale te zijn van de regio, maar we konden ons inkopen voor 20 dollar. Dit hebben we dan maar ook gedaan, we konden immers 500 dollar winnen als 1 van ons zou winnen. Helaas lag het geluk niet aan onze kant deze avond. Daarna zijn we de stad in gegaan met wat mensen van het hostel.

De laatst dag in Sydney hebben we onze backpacks klaargemaakt voor de lange vlucht naar Azie en ’s avonds toch maar weer een biertje gepakt in de kroeg op de hoek. De bedoeling was om het bij 1 biertje te houden, maar ook de laatste dag van onze reis in Australie is dit weer niet gelukt.

De volgende ochtend zouden we om 9 uur klaar moeten staan om opgehaald te worden door de airport taxi. Maar wat denken jullie wat………. we hadden ons verslapen!!! Wij dus maar snel een douche gepakt en de volgende airport taxi gepakt.

Australie zit er echt op nu. 6 1/2 maand samen op reis. Een tijd die we nooit meer zullen vergeten. We hebben het vliegtuig gepakt en zijn vertrokken naar Taiwan. Op naar een nieuw avontuur, nieuwe ervaringen en nog meer verhalen voor jullie!!!