D & J in Australië

Adelaide, de stad waar niet iedereen over te spreken is in Australie.. Al veel verhalen kregen we te horen dat het hier saai en uitgestorven is. Maar toch stond deze saaie stad op onze planning. We konden er niet omheen, Jeffrey zijn vader is hier namelijk opgegroeid en we wilden natuurlijk even zien waar dat dan wel niet was..

Adelaide is toch een stad waar zo’n 1.5 miljoen mensen wonen, je zou dan denken dat er toch wel wat te beleven valt. Gelukkg was dat ook wel het geval. De maand maart is namelijk de maand om in Adelaide te zijn, volop festivals en evenementen. We hadden dus geluk.

De eerste dag hebben een hostel gevonden en zijn we de stad gaan verkennen. De stad was levendig en heel gezellig. Alle terassen zaten vol, iedereen zat lekker te eten of gewoon gezellig een drankje te drinken. Ook liep de hele stad vol met 8000 politie en brandweermannen, deze mensen waren hier voor de 2007 World Police & Fire Games. Het 1 na grootste sport evenement van de wereld, alleen de olypische spelen is groter.  Onze eerste indruk was dan ook gelijk heel goed, hoe kwam iedereen er toch biij dat het saai en uitgestorven was in Adelaide dachten we gelijk.

Na een half uurtje door het centrum gelopen te hebben liepen we tegen het eerste festival aan. We hadden geen idee wat voor festival het was, dus maar even een kijkje nemen. De entree was gratis dus we konden zo het festival terrein op lopen. Dit bleek het Fringe Festival te zijn. Hier hadden we wel wat over gelezen in de lonely planet, maar toch hadden we nog geen idee wat we konden verwachten. Het Fringe festival is geen muziek feest zoals wij gewend zijn in Nederland, maar het festival staat vol met acts van clowns, acrobaten en andere voorstellingen. We hier de hele avond doorgebacht, we zaten lekker Hollands aan de Heineken en Amstel en genoten van alle optredens.

Nadat we een aantal clowns en wat acrobaten hadden gezien, wilden we toch nog even het nacht leven in. Wij dus opzoek naar een club in het centrum. Bij een stoplicht spreken we de eerste beste jonge man aan en vragen waar we het beste naar toe kunnen gaan. Hij vertelde ons 2 goede clubs om naar toe te gaan, maar we moesten wel eerst onze flipflops omwisselen voor schoenen, anders zouden we niet binnen komen.

De nacht was weer gezellig en lang. Dat hebben de volgende dag geweten ook. Nadat we eindelijk ons bed uitkwamen en een pakje melk in de supermarkt gekocht hadden (Iets wat een dagelijks ritueel is geworden) zijn we opzoek gegaan naar werk. Ja, er moet ook gewerkt worden in Australie. We hadden gelezen dat Adelaide de plek is om druiven te plukken. Wij dus de harvest guide ingedoken opzoek naar telefoonnummers. Na heel veel heen en weer gebeld te hebben met boeren uit alle streken in de omgeving kwamen we tot de conclusie dat het niet ging lukken in Adelaide. Alle druiven waren namelijk al geplukt, het plukseizoen was weer over.

Nadat onze zoektocht naar werk mislukt was zaten we natuurlijk nog wel met onze kater. We dachten dat een beetje frisse lucht van de zee ons wel goed zou doen. Wij met de tram naar het strand in Glenelg. Het strand ligt ongeveer 30 min van het centrum met de tram. Glenelg is een gezellig klein plaatsje met allemaal leuke terrasjes. Maar daar hadden we op het moment niet echt zin in. We zijn naar het strand gelopen en hebben daar een beetje lopen hangen. We hadden elkaar deze dag niet veel te vertellen, je kan wel zeggen dat we echt 2 dooie lullen waren. Maar goed, voor alles is een oplossing. Dennis stelde voor om toch maar een biertje te gaan pakken op het terras. Dus wij een mooi plekje gevonden in de zon en toch maar weer dat ene biertje besteld. Het ging toen nog niet allemaal van harte, maar snel vrolijkte we een beetje op. We kregen wat aanspraak met wat locals uit Adelaide en al snel zat de hele tafel vol met mensen. De biertjes werden weer in een goed tempo gehaald en een uurtje of 3 later kregen we de vraag of niet met al die locals wilden stappen die avond. En ja wie ons een beetje kent…….. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen.

Het was die avond sint patricks day. 1 of ander ierse feestdag, wij dus met de hele groep naar een ierse pub. De hele straat was daar afgezet en er was een live band aan het optreden. We namen nog maar een paar biertjes en kletste er lekker op los. Daarna zijn we met een taxi naar het Fringe festival gegaan, waar een tent genaamd Soco was neergezet met erg goede house muziek, denk dat onze utrechtse vrienden en vriendinnen dit ook wel leuk hadden gevonden …Hier hebben we een tijdje genoten van een erg goed DJ. De rest van de avond hebben ze ons de leukere pubs en clubs van de stad laten zien. Rond 6 uur lagen we weer in bed. Deze dag was een goed voorbeeld hoe een te saaie dag kan veranderen in een dag die we niet snel meer vergeten. En dat allemaal door dat ene biertje….!!

De volgende dag hebben we onze was gedaan en lekker rustig aan gedaan. Dennis heeft een filmpie gekeken en Jeffrey heeft zijn mail gelezen en een verslag bij gewerkt. De volgende dag wilden we vertrekken uit adelaide, maar in de ochtend bedachten we ons ineens dat Harry wel eens nagekeken mocht worden. Hij moet immers de komende weken de outback door. Wij dus gelijk naar de Kmart garage opgezocht en een afspraak gemaakt voor een safety check. Een safety check kost niks hier, ze controleren alleen ofdat ze auto veilig genoeg is om de weg op te gaan. En als er mankementen zijn dan vragen ze je of je wilt dat het mankement gemaakt word. De volgende ochtend konden we pas terecht voor de check. Wij dus maar weer een nacht bijgeboekt, maar wel in een ander hostel, want we waren al gereed en uitgechecked om te vertrekken uit Adelaide. Deze dag moest dus maar weer gevuld worden, we besloten om ons maar een keer te verwennen in chinatown. Hier hebben we voor 6 dollar ons bord vol mogen gooien met allemaal lekker chinees eten. ’s avonds heeft Jeffrey zijn lievie in Nederland gebeld en Dennis is het terras opgegaan met Jo.

De laatste dag in Adelaide moesten we wachten totdat Harry gecontroleerd was. We hebben om de tijd op te vullen 2 fietsen gehuurd. Nou ja gehuurd, de eerste 2 uur kan je de fietst voor niks meenemen. Dus we hebben 2 uur lang gefiets langs een rivier in Adelaide. Na 2 uur hebben de we de fietsen weer terug gebracht en zijn we Harry op gaan halen bij de Kmart. Gelukkig kregen we te horen dat Harry niks ernstig mankeert, de banden waren wel aan het slijten, maar tot aan Darwin moest dat geen probleem zijn. Wij waren weer opgelucht en we konden onze reis weer voortzetten. De barossa valley was onze volgende stop. Anders dan de meeste mensen ons vertelde vonden wij Adelaide een hele leuke en gezellige stad.

Barossa Valley
De barossa valley is een heel bekend gebied in Australie, dit gebied staat bekend om zijn wijn. 200 jaar geleden hebben duiste imigranten hier de wijn vally opgezet. Wijnkenners schijnen nog al gek te zijn van de wijn die gemaakt word in de Barossa. Wij vonden het daarom zeker de moeite waard om dit gebied te gaan bezoeken. We zijn beide geen wijn kenners, Jeffrey is meer een lief hebber van wijn dan Dennis, maar we zijn in Australie om alles te doen wat er in ons opkomt. Dus wij hebben daar dan ook maar gelijk een wijntour geboekt.

Na het boeken van de tour zijn we naar een whispering wall gereden. We hadden gehoord dat dit een muur zou zijn waar je op een afstand van rond de 140 meter gewoon nog met elkaar kon praten. Nou dit was dus waar. De whispering wall is een grote dam en we konden daar op een afstand van 140 meter gewoon met elkaar praten. Het leek wel of er een microfoon met een box ergens hing. Jeffrey stond aan het einde van de dam en Dennis bij het begin. We hebben daar even een flinke discussie gehad, alles was zo duidelijk te horen.

De volgende ochtend werden we opgehaald vanaf de kamping waar wij verbleven. We zaten in een mooie space wagon met airco. De tourguide was een Aussie met duits bloed en samen met ons zat er nog een pools getrouwd ouder stel in de auto. Zij woonde wel al een geruime tijd in Australie, maar het poolse accent waren ze nog niet kwijt geraakt. De tour begon met een ritje door het gebied. We kregen de verschillende wijngaarden te zien en de tourguide vertelde ons wat over de history van de Barossa. De gehele dag zou gevuld worden met 5 verschillende wijnproeverijen. Rond een uurtje of 10 in de ochtend kwamen we aan bij de eerste wijnproeverij. Hier kregen wij wat informatie over de wijngaard en de history van de gaard. En toen werd dan eindelijk de wijn ingeschonken, we begonnen met een lichte champagne. Iedereen weet wel dat je bij wijnproeven de wijn uitspugt in een bak. Maar aangezien wij geen echte wijnkenners zijn hebben we alles maar geproefd en genoten van de wijn zoals het hoord …. Witte wijn, Rode wijn, rose en champagne… Van alles mochten we proeven wat we wilde. Onze tourguide ging maar zijn krantje lezen omdat wij maar aan de bar stonden en alles wilde proeven. We doen zo’n tour maar 1 keer dus we wilde van alle wijnen alles weten natuurlijk. Hoe smaken ze, droog of zoet, heeft de wijn een frutig smaakje of juist helemaal niet en hoe is de nasmaak van de wijn. Allemaal belangrijke punten als jullie een keer gaan wijnproeven, maar goed na 5 wijnproeverijen was het ons allemaal niet meer helemaal duidelijk, en alles smaakte voor ons gevoel heel ok. De beste die we wel kunnen herinneren is de wijn van de Gibson winery. De rose en de witte zijn ons het beste bijgebleven. Rond een uurtje of 5 heeft onze tour guide ons afgezet bij de kamping. We zijn weer een ervaring rijker. Nu denken jullie natuurlijk die 2 zijn in de tent gaan liggen en in slaap gevallen. Dat was niet het geval, nadat we lekker voor de tent gerelaxed hadden zijn we beide 30 min hard gaan lopen.

Vanaf hier gaan we verder richting het noorden. Port Augusta gaat onze volgende stop worden.

Foto’s van Adelaide
Foto’s van de Barossa Valley